امنیت اطلاعات

تازه های این بخش :

آموزش قرار دادن رمز عبور در حافظه های USB

655 بازدید
پنجشنبه، 31 تير ماه، 1400

(مربوط به موضوع امنیت اطلاعات)

آموزش قرار دادن رمز عبور در حافظه های USB

با پدید آمدن انواع ویروس های کامپیوتری، امروزه محافظت از اطلاعات و رمزگذاری بر روی آنها از اهمیت ویژه ای در میان کاربران برخوردار شده است. در واقع ویروس های کامپیوتری تا حد بسیار زیادی پیشرفت کرده اند و این موضوع باعث شده است تا کاربران سیستم های کامپیوتری، تلفن های همراه و حتی دستگاه های قابل حمل خود مانند فلش های USB را نیز رمزگذاری نمایند.

حافظه های USB یکی از روش های بسیار متداول در زمینه جا به جایی اطلاعات روزمره در میان کاربران می باشد. به همین دلیل، محافظت از اطلاعات درون آن برای بسیاری از افراد مهم و ضروری می باشد. در این مقاله می خواهیم به بررسی روش های رمزگذاری بر روی حافظه های USB بپردازیم. با سرزمین دانلود همراه باشید.

استفاده از نرم افزار Rohos Mini Drive

Rohos Mini Drive یک برنامه بسیار کاربردی در زمینه محافظت از اطلاعات درون حافظه های USB می باشد. با استفاده از این برنامه می توانید پوشه های مخفی و رمزگذاری شده در درون فلش USB خود ایجاد کرده و اطلاعات درون آن را از دید سایر افراد مخفی نمایید.

این نرم افزار در دو نسخه رایگان و پولی منتشر شده است. در نسخه رایگان برنامه، تنها امکان رمزگذاری فایل ها تا حجم حداکثر 8 گیگابایت میسر می باشد. در صورت نیاز به فضای بیشتر، باید نسخه پولی Rohos Mini Drive را تهیه نمایید.

روش کار با این نرم افزار نیز بسیار آسان می باشد. ابتدا برنامه را از طریق این لینک دانلود کرده و بر روی سیستم خود نصب نمایید. در ادامه وارد نرم افزار شده و گزینه Encrypt USB drive را انتخاب نمایید.

در مرحله بعدی باید یک رمزعبور قدرتمند انتخاب نمایید. پس از انتخاب رمزعبور، بر روی Create Disk کلیک نمایید. بر اساس میزان اطلاعات ممکن است فرآیند ساخت حافظه چند دقیقه به طول انجامد. پس از پایان یک فایل با نام Rohos Mini.exe در پوشه اصلی USB ایجاد خواهد شد. از این پس تنها با کلیک بر روی این فایل و وارد کردن رمزعبور خود می توانید به اطلاعات درون حافظه دسترسی پیدا نمایید.

استفاده از نرم افزار VeraCrypt

VeraCrypt یکی دیگر از نرم افزارهای کاربردی در زمینه محافظت از اطلاعات درون حافظه USB می باشد. این ابزار از الگوریتم قدرتمند AES 256 به منظور رمزگذاری بر روی اطلاعات استفاده می کند. در نظر داشته باشید که VeraCrypt یک برنامه پرتابل یا قابل حمل بوده و نیاز به نصب بر روی سیستم را نخواهد داشت.

مشکل اصلی این برنامه، تفاوت میان نسخه رایگان و پولی آن می باشد. در نسخه رایگان این نرم افزار، تنها قابلیت رمزگذاری بر روی اطلاعات تا سقف 2 گیگابایت را خواهید داشت. با این وجود، در صورتی که اطلاعات شما زیاد نمی باشد، پیشنهاد ما استفاده از نرم افزار VeraCrypt است. برای دانلود این نرم افزار می توانید از طریق این لینک اقدام نمایید.

پس از اجرای نرم افزار با صفحه ای مانند شکل زیر روبرو خواهید شد. در این بخش لیست تمامی درایورهای موجود در درون سیستم را به شما نمایش خواهد داد. در ادامه بر روی درایور مورد نظر کلیک کرده و سپس گزینه Create Volume را انتخاب نمایید.

در ادامه فرآیند بر روی گزینه Encrypt a non-system partition/drive کلیک کرده و رمزعبور انتخابی خود را به منظور محافظت از اطلاعات درون حافظه وارد نمایید. در ادامه می توانید مواردی مانند Hash Algorithm و نوع Encryption را بر اساس نیاز خود تنظیم نمایید.

استفاده از نرم افزار WinRAR

همانطور که اطلاع دارید، نرم افزار WinRAR برترین ابزار فشرده سازی اطلاعات در سیستم های کامپیوتری می باشد. با این وجود، از این نرم افزار می توان در زمینه های دیگری همچون محافظت از اطلاعات مهم و شخصی نیز استفاده نمود.

در این روش، ابتدا باید اطلاعات و فایل های مورد نظر خود را بر اساس یکی از روش های فوق مانند ZIP و RAR فشرده سازی نمایید. در طی انجام این مراحل می توانید برای فایل فشرده شده خود یک رمزعبور انتخاب نمایید.

قرار دادن رمزعبور برای فایل فشرده شده یکی دیگر از روش های محافظت از اطلاعات درون حافظه های USB می باشد. در واقع با استفاده از این روش می توانید علاوه بر رمزگذاری اطلاعات خود، فایل های مورد نظر را به حالت فشرده و با حجم کمتر نیز تغییر دهید. برای دانلود آخرین ورژن این نرم افزار می توانید از طریق این لینک اقدام نمایید.

در این مقاله به بررسی روش های رمزگذاری بر روی اطلاعات حافظه USB پرداختیم. نرم افزارهای دیگری همچون SecurStick نیز در این زمینه می توانند مفید واقع شوند. در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر در خصوص این مقاله می توانید سوالات و نظرات خود را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.

سایر مقالات مربوط به ویندوز

سایر مقالات مربوط به امنیت اطلاعات

این مطلب مربوط به موضوع امنیت اطلاعات میباشد.

0 دیدگاه

ادامه مطلب

سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید (بخش دوم)

845 بازدید
شنبه، 17 خرداد ماه، 1399

(مربوط به موضوع امنیت اطلاعات)

سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید (بخش دوم)

امروزه بسیاری افراد از اینترنت به منظور تبادل اطلاعات و تعامل با سایر کاربران استفاده می کنند. پیدایش شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر، فیسبوک و .. باعث شده است تا کاربران روزانه زمان زیادی را در دنیای اینترنت صرف نمایند.

یکی از مهم ترین نکات در هنگام استفاده از اینترنت، حفظ حریم خصوصی و عدم ارسال اطلاعات شخصی با کاربران و یا سرویس های اینترنتی می باشد. بسیاری از حملات اینترنتی بر اساس اطلاعات شخصی افراد مانند لوکیشن، اطلاعات کارت اعتباری و .. صورت می گیرد که سالیانه تعداد زیادی از کاربران قربانی اینگونه حملات می شوند.

پیش از این، در سری اول مقاله سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید، به بررسی اطلاعاتی همچون موقعیت مکانی، آدرس و محل سکونت و همچنین اطلاعات حساب بانکی پرداختیم. در این مقاله نیز می خواهیم به بررسی برخی اطلاعات مهمی که نباید آنها را در اینترنت با سایر افراد به اشتراک بگذارید بپردازیم. با سرزمین دانلود همراه باشید.

مورد اول: اطلاعات سفر

بسیاری از کاربران اطلاعات و زمان سفر خود را در شبکه های اجتماعی با سایر افراد به اشتراک می گذارند. ارائه زمان سفر و یا ارسال عکس و ویدیو در حین سفر می تواند باعث به خطر افتادن امنیت محل سکونت شما شود.

برای مثال، فرض کنید که شخصی آدرس محل سکونت شما را داشته باشد. در زمانی که شما در حال سفر و تعطیلات می باشید، به احتمال زیاد چندین کیلومتر از محل سکونت خود فاصله دارید. در این حالت بهترین زمان برای تخلیه و به سرقت بردن وسایل منزل می باشد! پس بهتر است اطلاعات سفر خود را در شبکه های مجازی و به طور کل در اینترنت به اشتراک نگذارید.

یکی از راهکار های مناسب برای جلوگیری از این اتفاق، ارسال تصاویر و ویدیوهای سفر پس از به اتمام رسیدن آن می باشد. در این حالت می توانید با اطمینان، تمام محتویات مربوط به سفر خود را با سایر دوستان و بستگان خود به اشتراک بگذارید.

مورد دوم: ارائه توضیحات در خصوص امور شخصی

این نکته را در نظر داشته باشید که شبکه های مجازی محلی مناسب برای ارسال شکایات، درخواست ها و به طور کلی توضیحات شخصی شما نمی باشد. برای مثال، بسیاری از افراد شکایات و یا گلایه هایی را در خصوص رئیس، همکاران، دوستان و سایر نزدیکان خود در شبکه های اجتماعی مطرح می کنند که انجام این کار ممکن است پیامدهای منفی را به همراه داشته باشد.

مورد سوم: عدم ارائه و دریافت نظرات تخصصی

روزانه افراد زیادی را در حال ارائه نظرات و راهنمایی در خصوص موضوعات تخصصی در شبکه های اجتماعی مشاهده می کنیم. از آنجایی که تقریبا بدست آوردن هرگونه اطلاعاتی در دنیای اینترنت امکان پذیر می باشد، ممکن است بخواهید در زمینه هایی که تخصص کافی ندارید نیز به راهنمایی سایر افراد بپردازید.

برای مثال، این موضوع را بسیار مشاهده کرده ایم که افراد مختلف بدون داشتن هیچگونه علم پزشکی، به تجویز نسخه برای درمان یک بیماری می پردازند! در صورتی که از مشکلی رنج می برید، بهتر است آن را با یک متخصص در میان بگذارید و از دریافت نظرات کاربران عادی در اینترنت پرهیز نمایید.

مورد چهارم: ارسال اطلاعات شخصی و هویتی

در بسیاری از شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک و اینستاگرام، کاربران باید اطلاعات شخصی مانند محل سکونت، تاریخ تولید و یا شماره تماس خود را در سیستم ثبت نمایند. از آنجایی که تقریبا در قوانین حریم خصوصی تمام شبکه های اجتماعی قید شده است، اطلاعات شخصی و هویتی کاربران برای سایر افراد به نمایش درنخواهد آمد.

با این وجود، بسیاری از کاربران اطلاعاتی همچون تاریخ تولد، شماره پلاک ماشین، آدرس منزل و ... را به صورت عمومی با سایر کاربران به اشتراک می گذارند. در نظر داشته باشید که تنها با شماره پلاک منزل شما و در دست داشتن یک آدرس حدودی، شخص هکر می تواند به اطلاعات بسیار زیادی دست پیدا کند. پس بهتر است از ارائه اطلاعات خصوصی خود در دنیای اینترنت اجتناب نمایید.

در این مقاله به بررسی اطلاعات مهمی که نباید به صورت آنلاین آنها را منتشر کنید پرداختیم. با وجود تمام مزایای اینترنت، به دلیل وسعت بسیار زیاد این شبکه حفاظت و تامین امنیت کاربران امری بسیار مشکل می باشد. به همین دلیل بهتر است در وارد کردن اطلاعات شخصی و هویتی خود، اقدامات گفته شده را حتما لحاظ نمایید. در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر در خصوص این مقاله می توانید نظرات و سولات خود را از طریق فرم زیر با ما در میان بگذارید.

سایر مقالات مربوط به امنیت اطلاعات

سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید (بخش 1)

این مطلب مربوط به موضوع امنیت اطلاعات میباشد.

0 دیدگاه

ادامه مطلب

سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید

1176 بازدید
چهارشنبه، 10 ارديبهشت ماه، 1399

(مربوط به موضوع امنیت اطلاعات)

سه مورد از اطلاعاتی که نباید با دیگران در اینترنت به اشتراک بگذارید

در این مقاله می خواهیم به بررسی اطلاعاتی که نباید آنها را با سایر افراد در اینترنت به اشتراک بگذارید بپردازیم. با سرزمین دانلود همراه باشید.

مورد اول: موقعیت مکانی یا Location

در اینترنت دو نوع تبادل اطلاعات داریم. حالت اول که Active نامیده می شود، اطلاعاتی است که کاربر به صورت اختیاری با سایر افراد در شبکه های اجتماعی یا نرم افزارهای مختلف به اشتراک می گذارد و حالت دوم که Passive نامیده می شود، اطلاعاتی است که توسط نرم افزارها و سرویس های اینترنتی به صورت خودکار دریافت می شوند.

در حالت Active، کاربران می توانند بر اساس اختیار خود از موقعیت مکانی استفاده نمایند. برای مثال، تگ کردن یک محل در هنگام انتشار پست در اینستاگرام را می توان حالت Active برای موقعیت مکانی در نظر گرفت.

این نکته را در نظر داشته باشید که تگ کردن مکان هایی مانند خانه، محل کار و قرار دادن آدرس کامل اینگونه محل ها در شبکه های اجتماعی توصیه نمی شود. در واقع سایر کاربران می توانند با استفاده از نرم افزارهایی همچون Google Maps و ... آدرس دقیق محل زندگی شما را از روی لوکیشن و تگ آدرس قرار داده شده در شبکه های مجازی دریافت نمایند.

به منظور جلوگیری از ذخیره لوکیشن به صورت Passive چه اقدامانی می توانیم انجام دهیم؟

در ادامه می خواهیم به بررسی روش های جلوگیری از ذخیره سازی اطلاعات مربوط به مکان یابی که به صورت Passive و توسط نرم افزارها ذخیره می شوند بپردازیم:

1. تنظیمات مربوط به حریم خصوصی یا Privacy Settings شبکه های اجتماعی را بررسی نمایید. در بخش تنظیمات حریم خصوصی شبکه های اجتماعی می توانید از ذخیره داده های مربوط به مکان یابی جلوگیری کنید.

2. در شبکه اجتماعی توییتر، قابلیت automatic location tagging یا تگ خودکار موقعیت مکانی را غیرفعال نمایید. در صورت فعال بودن این قابلیت، تصاویر قرار داده شده در توییتر به صورت خودکار با موقعیت مکانی فعلی شما منتشر خواهد شد.

3. در صورتی که می خواهید از محل زندگی خود یک پستی را ارسال کنید، به هیچ عنوان موقعیت مکانی گوشی را روشن نکنید.

4. قوانین مربوط به حریم خصوصی شبکه های اجتماعی را با دقت مطالعه نمایید. در قوانین نرم افزارها، تمامی اطلاعاتی که از کاربر به صورت Passive دریافت می شوند قرار داده شده است.

5. برخی از گوشی های هوشمند، به صورت خودکار و در هنگام ثبت تصاویر موقعیت مکانی تصویر را نیز ذخیره می کنند. بهتر است از طریق بخش تنظیمات یا Settings این قابلیت را خاموش نمایید.

مورد دوم: آدرس محل سکونت و شماره تماس

آدرس محل سکونت و شماره تماس را می توان یکی از مهم ترین فاکتورهای حفظ حریم خصوصی افراد نام گذاری نمود. به اشتراک گذاشتن اینگونه اطلاعات در فضای اینترنت می تواند خطرات جبران ناپذیری را برای شما ایجاد نماید.

برای مثال، ممکن است در هنگام تهیه یک تصویر، آدرس پستی یا پلاک و نام کوچه محل سکونت شما در عکس نمایان شود. در این حالت با اشتراک گذاری تصویر در شبکه های مجازی، کاربران می توانند با ردیابی پلاک یا آدرس صندوق پستی شما به آدرس محل سکونت دسترسی پیدا کنند.

در بسیاری از وب سایت ها و شبکه های مجازی، فیلد آدرس به صورت اختیاری می باشد اما شماره تماس کاربران به منظور ارائه خدمات بهتر و بررسی مشکلات دریافت می شوند. از طرفی دیگر، تقریبا اکثر سرویس های اینترنتی آدرس و شماره تماس شما را به صورت فیلد اطلاعات شخصی در دیتابیس خود ذخیره می کنند که این امر از نمایش اینگونه اطلاعات برای سایر کاربران جلوگیری می کند.

در برخی مواقع که نیاز به ارسال فیزیکی یک محصول وجود داشته باشد، وب سایت ها و سایر سرویس های اینترنتی اقدام به اجباری کردن فیلد آدرس محل سکونت می کنند. برای مثال، وب سایت های فروشگاهی و سرویس های ارائه دهنده خدمات جز این دسته می باشند. در این حالت با مطالعه قوانین حریم خصوصی سایت یا سرویس مورد نظر می توان آدرس و یا شماره تماس منزل را در اختیار آنها قرار داد.

به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات شخصی چه اقداماتی انجام دهیم؟

به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات شخصی مانند آدرس محل سکونت و شماره تماس منزل در شبکه های اینترنتی می توان اقدامات زیر را انجام داد:

1. قبل از وارد کردن اطلاعات در وب سایت یا سرویس مورد نظر، از وجود پروتکل HTTPS در آدرس سایت اطمینان حال کنید.

2. آدرس محل سکونت خود را در فروم های اینترنتی مانند Reddit و یا شبکه های مجازی مانند Instagram، تلگرام و .. قرار ندهید.

3. در صورتی که می خواهید شخصی را از طریق اینگونه سرویس ها ملاقات نمایید، بهتر است محل ملاقات خود را در مکان های عمومی مانند پارک، کافه و ... تنظیم نمایید.

4. آدرس پستی و یا اطلاعات منزل خود مانند پلاک، نام کوچه و ... را در هنگام ارسال یک عکس در شبکه های مجازی بررسی نمایید. در صورت وجود هرگونه اطلاعات شخصی در تصویر، از ارسال آن عکس خودداری نمایید.

مورد سوم: اطلاعات هویتی و بانکی

افشای اطلاعات هویتی را می توان یکی از خطرناک ترین موارد ممکن در دنیای اینترنت نام گذاری نمود. در صورت سوء استفاده از اطلاعات هویتی یا بانکی، ممکن است خطرات بسیار جدی شما را تهدید نماید.

یکی از اطلاعات هویتی مهم در شبکه های اینترنتی، شماره کارت ملی می باشد. از آنجایی که کارت ملی یک شخص، هویت وی می باشد، در صورت افشای اطلاعات و تصاویر مربوط به کارت ملی شما در اینترنت ممکن است با خطرات زیادی روبرو شوید.

از طرفی دیگر، افشای اطلاعات بانکی نیز می تواند باعث بروز خطرات مالی شدیدی برای شما گردد. برای مثال، افشای شماره کارت و اطلاعات خریدی مانند CVV2 و تاریخ انقضا، می تواند منجر به هک کارت بانکی شما گردد.

به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات هویتی چه اقداماتی انجام دهیم؟

به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات هویتی و بانکی خود می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. هیچ تصویری از اطلاعات هویتی یا بانکی خود مانند عکس کارت ملی، شناسنامه، کارت بانکی، دفترچه حساب و ... را در فضای مجازی آپلود نکنید.

2. در صورتی که نیاز به ارسال اطلاعات گفته شده را دارید، مواردی مانند چهار رقم کارت بانکی یا کد ملی خود را با استفاده از ابزارهایی همچون Paint مخدوش نمایید.

3. قبل از وارد کردن اطلاعات بانکی در درگاه یک وب سایت یا سرویس اینترنتی، از وجود پروتکل HTTPS در آدرس سایت اطمینان حال کنید.

4. در نظر داشته باشید که تمامی درگاه های معتبر، به آدرس shaparak.ir ختم خواهند شد. در صورتی که درگاهی با غیر از آدرس فوق مشاهده کردید، به هیچ عنوان اطلاعات خود را در آن وارد نکنید.