معرفی زبان های برنامه نویسی

پیشرفت و گسترش تکنولوژی بر پایه زبان های برنامه نویسی بوده است، و خلق نرم افزار های گوناگون با استفاده از این زبان ها امکان پذیر شده است، امروزه با پیشرفت این زبان ها و تولید نرم افزار های گوناگون هر روز شاهد پیشرفت بیشتر تکنولوژی هستیم.

در این مطلب به معرفی زبان های برنامه نویسی پرکاربردی میپردازیم که در دنیای امروزی برای خلق نرم افزار های پیشرفته به آنها نیاز دارید.

زبان برنامه نویسی جاوا

زبانی بر پایه کلاس و شی گرا که در سال 1990 توسط Sun Microsystems طراحی شده است. بوسیله این زبان نرم افزار های و بازی های بزرگی طراحی و ایجاد شده اند که بخشی در قالب وب و موبایل ارائه شده اند، از جمله سیستم عامل اندروید که از معروف ترین آن هاست. نرم افزار های جاوا چند گانه هستند، که هم در سیستم عامل مک و هم در ویندوز قابل استفاده اند.

زبان برنامه نویسی C

یکی از قدیمی ترین زبان های برنامه نویسی میباشد که در دهه 70 معرفی شد، که زبان های سی شارپ و سی پلاس پلاس و جاوا و ... نیز از این زبان گسترش یافته اند. برای همین این زبان را از ابتدایی ترین زبان ها میدانند که به یادگیری زبان های دیگر کمک میکند.

زبان برنامه نویسی ++C

++C یک زبان شی گرا است و عامل اصلی نرم افزار هایی مثل فایرفاکس، Winamop و نرم افزار های ادوبی میباشد. نرم افزار های سیستمی، سرور های قوی، نرم افزار های کلاینت و بازی های ویدیویی با این زبان طراحی شده اند.

زبان برنامه نویسی #C

این زبان توسط مایکروسافت برای Net. برپایه زبان C طراحی شده است. و نرم افزار های مایکروسافتی و مبتنی بر ویندوز را پیاده سازی میکند.

زیان برنامه نویسی Objective C

زبان مورد علاقه شرکت اپل که نرم افزار های خود را با این زبان طراحی میکند. نرم افزار هایی برای سیستم عامل مک و اپلیکیشن های سیستم عامل iOS با این زبان منتشر شده اند.

زبان برنامه نویسی PHP

زبانی رایگان و سمت سرور که به همراه کدهای HTML وب سایت های اینترنتی و اپلیکیشن های مبتنی بر وب را پیاده سازی میکند، فیس بوک و 200 میلیون سایت اینترنتی با این زبان طراحی شده اند.

زبان برنامه نویسی Python

یک زبان بسیار سطح بالا و شیک، یادگیری این زبان به علت کوتاه و راحت بودن نوشتار آن به آماتور ها پیشنهاد میشود. اپلیکیشن های مبتنی بر وب مانند اینستاگرام و Pintrest و وب سایت هایی مانند وب سایت ناسا از این زبان استفاده کرده اند.

زبان برنامه نویسی Ruby

این زبان نیز مانند زبان Python ساده بوده و به آماتور ها پیشنهاد میشود، وب سایت Groupon با این زبان طراحی شده است.

زبان برنامه نویسی Java Script

این زبان توسط Netscape طراحی شده است، توابع وبی انیمیشنی و نرم افزار های دسکتاپی و بازی ها با این زبان طراحی شده اند. افزونه های کروم و سافاری با این زبان نوشته شده اند.

زبان برنامه نویسی SQL

توسط سازمان ANSI و ISO در سال 1980 طراحی شد و قویترین زبان مدیریت دیتا در دیتابیس است.

آموزش مقادیر ومتغیر ها در لیست پارامتر ها در پاسکال

وقتی در جلوی پارامترها Var قرار می دهیم با مراجعه به نام این پارامتر ها می توان آنرا به سابروتین وارد کرد و یا نتیجه گرفت . ولی در صورتیکه جلوی پارامتری Var قرار ندهیم ،مقدار آن پارامتر مورد نظر خواهدبود در حالت اول کامپیوتر محلی برای متغیر در نظر می گیریدو هر بار به آن محل مراجع می کند و محتوای آنرا انتقال می دهد . و این محتوا داخل و خارج برنامه قابل استفاده است .در حالت دوم کامپیووتر یک کپی از مقدار متغیر را به سابروتین می برد ومحلی را برای آن در نظر نمی گیردکه به تواند حاصل تغییر به بر نامه اصلی باز گردئد .تغییرات داخل سابروتین نیز روی کپی متغیر انجام می شود.بنابر این هر گاه تغییرات متغییری در داخل سابروتین مورد نظر مانیست آنرا بدون Var  قرار می دهیم.
معرفی قبلی سابروتین ها

 
گاه اتفاق می افتد که یک سابروتین در بر نامه سابروتین دیگری را فرا مکی خواند. از آنجا که قبل از تعریف هیچ عاملی نمی توان از آن استفاده کرد سابروتین فرا خوانده شده باید قبلا معرفی شده باشد حال اگر قرار باشد گاه سابروتین 2 را فرا خواند و گاه سابروتین 1 را ، در اینجا اشکالی بوجود می آید.

به مثال زیر توجه نمائید.

 

Procedure   test1 (some: integer);
Begin
If     some<10 then      test2 ('y');
{………..etc.}
Procedure   test2 (another parameter: char);
Begin
test1 (15);
{………..etc.}
End;

این اشکال به این صورت رفع می شود که از کلمه forward استفاده کرده و سابروتین دوم را قبلا معرفی می کنیم. گر چه سابروتین دومی به تفضیل شرح داده شده ولی معرفی آن قبلا از سابروتین 1 مشکل را رفع می کند.

به برنامه زیر توجه کنید :

Program test;
Var
A, b, c, x, y, z: integer;
Procedure   proc (Var   a, b: integer; c: integer);
Forward;
Procedure   proc2;
BEGIN
Clrscr ;
Readln(x);
Proc(x, y, z);
Writeln(x: 10, Y: 10);
End;
Procedure proc2 (Var A, B: Integer; c: Integer);
Begin
Writeln (A: 10);
B: =A*A*A;
C: =100;
END;
{*******************************}
Begin
Proc1;
End.

مثال:
1. برنامه فاکتوریل را با Procedure بنویسید.

Program t1;
Var
N: Integer;
M: Longint;
Procedure     fact (n :integer ; Var f: Longint);
Var
I: byte;
Begin
F: =1;
For   I: =1 to n do
F: =F*I;
End;
Begin
Write ("please enter n:");
Readln (n);
Fact (n, m);
Write (m);
Readln;
End.

2. برنامه فاکتوریل را با Function بنویسید.

 

Program t2;
Var
N: Integer;
K: real;
Function   fact (n: integer) Longint;
Var
I: byte;
f: Longint
Begin
F: =1;
For   I: =1 to n do
F: =F*I;
Fact: =F;
End;
Begin
Write ("please enter n:");
Readln (n);
Write (Fact (n));
Readln;
End.

کلیاتی درمورد روال و تابع در پاسکال

زیر بر نامه ها به صورت روال و توابع بیان می شوند در بر نامه نویسی ساخت یافته ،واحدی منطبق بر این است که اگر بر نامه بزرگتر را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنیم نوشتن بر نامه آسانتر و بهتر خواهد بود که در زبان پاسکال به این قسمت های کوچک  روال یا تابع می گویند در زیر روال ها می توان هر زیر روال را به طور جداگانه نوشته و اجرا کرده ودر صورت صحت آن را می توان به بر نامه اصلی اضافه کرد همچنین می توان در پاسکال متغیر ها را به روال و توابع انتقال داد .

تعریف روال در پاسکال

برای تعریف روال حداقل دو چیز نیاز داریم:

1. نام روال
2. یک بلاک کد

تفاوت بین روال و تابع عبارتند از:

1. فراخوانی یک روال به صورت دستوالعمل مستقل می باشد ولی فراخوانی یک تابع بایستی قسمتی از یک عبارت باشند به عبارت دیگر توابع مشابه متغیر ها می باشندکه مقدارآنها بستگی به پارامتر های انتقال داده شده به آنها دارد.

2. ازروال نمیتوان دردستورهای جایگزینی ومقایسه ای وعبارتهای حسابی استفاده کرد.

3. یک روال می تواندیک متغیری رابرگشت داده وسپس می توان ازآن درمتغیربه صورت عبارت های حسابی استفاده کرد.زمانی که نیازبه یک نتیجه مشخص معینی داشته باشیم  معمولا از توابع استفاده می کنیم .یک پروسیجر به جای بر گشت دادن یک نتیجه مشخص و معین عملیاتی را انجام می دهد که ممکن است چند نتیجه را برگشت دهد یا هیچ نتیجه ای را بر گشت ندهد.