چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟

(بخش 9 : استفاده از Group Policy جهت مدیریت ویندوز)

 

 

 

 

در این مقاله نحوه استفاده از ابزار Group Policy در ویندوز جهت ایجاد تغییرات را به شما آموزش میدهیم. با این ابزار میتوانید تنظیماتی را مدیریت کنید که راه دیگری جهت انجام آنها وجود ندارد. یعنی فقط از همین بخش قابل دسترسی هستند.

 

 

همین اول مطلب این موضوع را بگوییم که Group Policy متاسفانه در نسخه های Home ویندوز ها وجود ندارد و فقط در نسخه های Pro و Enterprise وجود دارد. اما هنوز هم یادگیری کار با آن ارزش دارد، زیرا ابزاری فوق العاده است که بالاخره یک روز به در شما میخورد.

(البته به لطف عدم وجود قانون کپی رایت نرم افزارهای خارجی در ایران و رایگان بودن نسخه های قفل شکسته، تقریبا همه کاربران ایرانی نسخه های گران قیمت Pro و Enterprise را نصب میکنند!)
 

 

استفاده از Group Policy جهت قفل کامل کامپیوتر هم کاربرد دارد. به گونه ای که دیگر کسی نه بتواند در آن کامپیوتر تغییری ایجاد کند، و نه بتواند برنامه ای در آن نصب کند.

 

البته کاربران خانگی به قفل کامپیوتر خودنیاز ندارند و این قابلیت تنها برای شرکت ها و یا اداره ها و... مناسب است تا کسی نتواند در کامپیوتر دستکاری کند.

 

با استفاده از Group Policy کار های زیادی میتواند انجام داد. برای مثال فعال و غیر فعال کردن قابلیت های ویندوز، تنظیم یک برنامه برای شروع هنگام بوت ویندوز، شروع نشدن برنامه ای هنگام بوت ویندوز، و یا دیگر کار هایی که هنگام ورود و یا خروج یک کاربر انجام شود، و...

 

 

آشنایی با رابط کاربری Group Policy

 

 

رابط کاربری برنامه Group Policy همانند دیگر برنامه های مدیریت ویندوز است. در سمت چپ پنجره برنامه شاهد یک نمودار سلسله مراتبی هستید. و در ستون وسطی برنامه شاهد جزئیات بیشتری در مورد تنظیمات انتخاب شده خواهید بود.

 

 

دو پوشه در بالای پوشه ها قرار دارند که هنگام ایجاد تغییر در آنها حسابی باید حواستان را جمع کنید:

 

- Computer Configuration: تنظیمات کلی کامپیوتر را در بر دارد که برای تمامی User ها (کاربرها) هستند.

 

- User Configuration: تنظیمات کاربری که لاگین شده را در بر دارد.

 

 

در زیر این پوشه ها نیز این پوشه ها وجود دارند:

 

- Software Settings: این پوشه دارای تنظیمات برنامه ها است.

 

- Windows Settings: این پوشه دارای تنظیمات امنیتی و اطلاعات لاگین و لاگ آف شدن یوزر ها و بوت و شروع سیستم است.

 

- Administrative Templates: این پوشه تنظیمات رجیستری را در بر دارد. با استفاده از تنظیمات موجود در این پوشه میتوانید کلی تغییرات در کامپیوترتان ایجاد کید.

 

 

تغییر در قوانین امنیتی سیستم

 

برای مثال اگر بر روی  گزینه “Prevent Access to the Command Prompt” دوبار کلیک کنید با چیزی مشابه عکس زیر مواجه میشوید. در حقیقت اکثر تنظیمات موجود در پوشه Administrative Templates چنین شکل و شمایلی دارند:

 

 

 

یکی دیگر از گزینه های موجود در همین صفحه گزینه “Run Only Specified Windows Apps” است که به جز برنامه های خود ویندوز، از اجرای هر برنامه ای جلوگیری میکند.

 

 

 

البته در همان جا یک لیست نیز موجود است که میتوانید در آن برنامه های استثنا را قرار دهید تا آنها هم اجرا شوند. اگر برنامه ای در لیست استثنا نباشد و بخواهید آنرا اجرا کنید با چنین دیالوگی مواجه میشوید:

 

 

 

این یکی از راه های قفل کامپیوتر است که همانطور که گفتیم به درد کاربران خانگی نمیخورد.

 

 

تغییر در تنظیمات UAC برای تغییر تنظیمات امنیتی ویندوز

 

 

 

در این مسیر میتوانید تعداد زیادی تنظیمات امنیتی جالب را مشاهده کنید:

 

Configuration > Windows Settings > Security Settings > Local Policis > Security Options

 

 

اولین گزینه در این لیست “User Account Control: Behavior OF THE Elevation Prompt For Administrators” است. با فعال کردن آن هر کاربری که بخواهد برنامه ای که نیاز به اجازه Administrator دارد را اجرا کند، باید رمز عبود Administrator را وارد کند.

 

با فعال کردن این حالت، ویندوز شما همانند سیستم عامل های لینوکس و مک میشود و هر زمان که یک یوزر سعی در ایجاد تغییرات در آن داشته باشد باید رمز عبور Administrator را وارد کند. که در این صورت ویندوز بسیار امن خواهد شد:

 

 

 

دیگر گزینه های کارآمد:

 

User Account Control: Only Executables That Are Signed And Validated: این گزینه از اجرای برنامه ها توسط یوزر هایی به جز Administrator جلوگیری میکند.

 

Recovery Console, Allow Automatic Administrative Logon: زمانی که شما رمز عبور خود را فراموش کرده باشید، این قابلیت امکان بازنشانی رمز عبور را به شما میدهد.

 

 

یک مساله قابل توجه این است که تنظیمات Group Policy در نسخه های مختلف ویندوز با هم متفاوت هستند. برای مثال گزینه “Remove My Documents Icon” که در عکس زیر هم مشاهده میکنید تنها در ویندوز 2000 و XP موجود است:

 

 

 

تنظیمات بسیار زیادی در Group Policy وجود دارد که با کمی کنجکاوی میتوانید کاربرد تک تک آنها را متوجه شوید که البته واقعا هم ارزش گذاشتن وقت برای یادگیری را دارد.

 

 

قرار دادن یک دستور برای اجرا هنگام لاگین، لاگ آف، بوت ویندوز و یا شات دان ویندوز

 

 

 

یکی دیگر از قابلیت های کارآمد Group Policy این است که میتوانید دستوراتی را قرار دهید تا حین لاگین، لاگ آف، بوت ویندوز و یا شات دان ویندوز اجرا شوند.

 

این قابلیت مثلا برای زمانی بسیار پرکاربرد است که میخواهید قبل از خاموش شدن سیستم یک بکاپ ز فایل ها گرفته شود و یا چیزی پاک شود و...

 

 

دو نوع دستور هستند که میتوانید اجرا کنید:

 

دستورات هنگام بوت و شات دان: ایجاد این نوع دستورات از طریق مسیر Computer Configuration > Windows Settings > Scripts مقدور است.

 

دستورات هنگام لاگین و لاگ آف: برای ایجاد دستور در این زمینه نیز به مسیر User Configuration > Settings > Scripts بروید.

 

برای مثال به مسیر User Configuration > Windows Settings > Scripts رفته و بر روی Logof دوبار کلیک کنید:

 

 

 

در اینجا میتوانید دستورات مختلفی قرار دهید:

 

 

 

همچنین میتوانید از کامند های Powershell نیز استفاده کنید.

 

 

 

دستورات لاگین و لاگ آف در این پوشه ها نگهداری میشوند:

 

C:\Windows\System32\GroupPolicy\User\Scripts\Logoff

 

C:\Windows\System32\GroupPolicy\User\Scripts\Logon

 

 

 دستورات حین خاموش و روشن شدن سیستم هم در این پوشه ها نگهداری میشوند:

 

C:\Windows\System32\GroupPolicy\Machine\Scripts\Shutdown

 

C:\Windows\System32\GroupPolicy\Machine\Scripts\Startup

 

 

سعی کردیم مهم ترین نکات را در این مقاله آموزش دهیم، و البته این همه کارهایی که میتوانید با Group Policy انجام دهید نیست. با Group Policy کارهای فراوانی میتوان انجام داد. که در این مقاله نمیگنجد.

 

 

در مسیر تبدیل شدن به یک کاربر حرفه ای، همه مقالات این مجموعه را به شما پیشنهاد میکنیم:

 

 

چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟ (همه قسمت ها)

چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟

(بخش 8 : مدیریت سرویس های ویندوز)

 

 

 

 

در این مقاله نکاتی راجع به سرویس های ویندوز و نحوه مدیریت آنها با برنامه های خود ویندوز را به شما آموزش میدهیم.

 

 

کاربران زیادی همیشه در حال بستن و یا دستکاری سرویس های ویندوز هستند، و آن دسته از کاربرانی که زیاد با این چیز ها سروکار داشته اند دیگر میدانند که چه سرویس هایی را نباید بست و یا دستکاری کرد!

 

خوشبختانه در نسخه های جدید ویندوز اکثر فعالیت ها در قالب سرویس ها اجرا میشوند و قابلیت توقف آنها نیز به راحتی وجود دارد.

 

در این مقاله به شما راجع به این سرویس ها توضیحی خواهیم داد و نحوه حذف، بستن، و آنالیز آنها را به شما آموزش میدهیم. چون یک سری سرویس ها هستند که باید آنها را متوقف کرد!

 

 

سرویس ها چه چیزهایی هستند؟

 

سرویس ها در حقیقت برنامه هایی هستند که خیلی از آنها حتی قبل از لاگین شدن کاربر شروع به کار کرده و بخش های مختلف ویندوز را راه می اندازند و هر کدام کاری انجام میدهند.

 

در زمان ویندوز XP سرویس ها در کنار دیگر برنامه ها اجرا میشدند. اما از ویندوز Vista به بعد روش تغییر کرد و سرویس های ویندوز جداگانه اجرا میشوند و در کنار دیگر برنامه های معمولی نیستند.

 

برعکس یک برنامه معمولی که توسط کاربر در ویندوز نصب میشود، سرویس ها همراه با ویندوز نصب میشوند و برای نصب از اول آنها نیاز به اکانت Administrator دارید.

 

 

پنل سرویس ها

 

ویندوز همیشه از یک پنل اختصاصی برای نمایش دادن سرویس های در حال اجرا استفاده میکند که شما با استفاده از Run میتوانید آن را باز کنید. برای باز کردنش ابتدا کلید های ترکیبی Windows + R را بگیرید تا Run باز شود و سپس تایپ کنید Services.msc و سپس اینتر را بزنید تا برنامه مدیریت سرویس ها اجرا شود.

 

رابط کاربری برنامه مدیریت سرویس ها نیز ساده است. تنها یک ستون دارد که در آن نام سرویس ها نوشته شده و دارای بخشی است که نوشته سرویس ها در حال اجرا هستند یا خیر، و یک سری اطلاعات دیگر راجع به سرویس ها میدهد.

 

 

 

شما با راست کلیک بر روی یک سرویس میتوانید آن را متوقف و یا شروع کنید، و با دوبار کلیک کردن بر روی یک سرویس کارهای بیشتری نیز میتوانید انجام دهید.

 

غیر فعال کردن یک سرویس نیز بسیار آسان است. تنها دوبار بر روی سرویس مورد نظر کلیک کنید تا پنجره ای باز شود، سپس از طریق منوی داخل آن انتخاب کنید که سرویس به صورت اتوماتیک شروع به کار کند و یا فقط به صورت دستی شروع به کار کند. (یعنی تا زمانی که شما آن سرویس را فعال نکنید، اجرا نشود)

 

 

 

در تب Log On پس از دوبار کلیک کردن بر روی هر سرویس، نوشته شده که سرویس تنها در یک یوزر در حال اجراست یا خیر، و اینکه در چه یوزری در حال اجرا است. این قابلیت بخصوص در سرور ها بسیار کارامد است.

 

 

 

احتمالا متوجه شده باشید که گزینه “Allow Service to Interact With Desktop” برای سرویس ها غیر فعال است و تا زمانی که تیک آن را نزنید نمیتواند به دسکتاپ دسترسی داشته باشد.

 

البته تنها با زدن تیک این گزینه، سرویس مورد نظر هنوز هم دسترسی نخواهد داشت. در رجیستری یک Value وجود دارد به نام “NoInteractiveServices” که تیک این گزینه را نادیده گرفته و به سرویس ها امکان دسترسی نمیدهد. برای اینکه این مشکل را هم حل کنید نام این Value را در رجیستری جستجو کنید و آن را باز کنید و عدد آن را از 1 به 0 تغییر دهید.

 

 

 

البته این کار چندان درست نیست. زیرا زمانی که سرویس ها این دسترسی را داشته باشند اگر ویروسی در کامپیوتر شما وجود داشته باشد، میتواند به آن سرویس که دسترسی دارد نفوذ کند و به ویندوز شما آسیب وارد کند. بنابر این پیشنهاد میکنیم که این کار را نکنید.

 

 

 

در تب Recovery نیز میتوانید تعیین کنید که حین توقف و ایجاد مشکل در یک سرویس، دوباره شروع به کار کند یا خیر. در حالت پیشفرض روی شروع دوباره تنظیم شده تا سرویس دوباره شروع به کار کند.

 

گزینه اجرای یک برنامه حین بروز مشکل در سرویس بهترین گزینه است. زیرا میتوانید برای مثال تنظیم کنید که اگر بیش از دوبار یک سرویس از کار افتاد برنامه ایمیل باز شود و یک ایمیل به پشتیبانی بفرستید تا کمکتان کنند.

 

 

بخش Dependencies هم برنامه ها و چیزهایی که به این سرویس وابسته هستند را به نمایش میگذارد.

 

 

نگاهی به بخش سرویس ها در تسک منیجر ویندوز 8، 8.1 و 10

 

پنل معمولی سرویس ها در طی این سال ها تغیر خاصی نکرده است. اما جدیدا بخش سرویس ها به تسک منیجر اضافه شده که بسیار عالیست و راهی مناسب برای مدیریت سرویس ها میباشد.

 

در تسک منیجر های ویندوز 8، 8.1 و 10 یک تب به نام سرویس ها اضافه شده که همگی سرویس ها را در آن میتوانید مدیریت کنید. با راست کلیک بر روی آنها میتوانید گزینه “Go to Deatails” را بزنید تا جزئیات بیشتری از آنها نمایان شود.

 

 

 

با زدن بر روی گزینه “Go to Details” اطلاعات بیشتری راجع به سرویس ها مشاهده میکنید.

 

 

 

در بخش جزئیات هر سرویس، میزانی از حافظه رم که توسط آن اشغال شده است را میتوانید مشاهده کنید.

 

 

 

استفاده از Process Explorer جهت مدیریت سرویس ها

 

 

 

استفاده از Process Explorer جهت مدیریت سرویس ها یکی از بهترین راه ها جهت مدیریت سرویس ها است که با تمامی نسخه های ویندوز نیز سازگار است.

 

 

آیا باید برخی از سرویس ها را غیر فعال کنیم؟

 

متاسفانه حین نصب ویندوز تعداد زیادی از سرویس های بی فایده نیز نصب میشوند که به درد نمیخورند.

 

به نظر ما سرویس های مایکروسافت را غیر فعال نکنید. در ویندوز 7، 8، 8.1 و 10 حذف سرویس های بی فایده تا حد زیادی ملاحظه شده، اما باز هم سرویس هایی هستند که باید غیر فعال کرد.

 

سرویس ها را Disable نکنید، آنها را در حالت دستی یا همان Manual قرار دهید.

 

گاهی اوقات با غیر فعال کردن یک سرویس، ایراداتی به وجود میایند. بنابر این سرویس ها را غیر فعال نکرده و  تنها آنها را در حالت Manual قرار دهید.

 

 

 

اگر میخواهید که یک سرویس در حین بوت سیستم شروع نشود و بعد از اینکه سیستم کاملا بالا آمد شروع به کار کند، آن را از حالت Automatic بر روی Automatic (Delay Start) قرار دهید.

 

 

مدیریت سرویس ها از طریق CMD

 

 

 

بعضی از کارها هستند که از طریق یک رابط کاربری گرافیکی قابل انجام نیستند و تنها راه برای شما CMD خواهد بود. برای مثال، پاک کردن یک سرویس.

 

نکته مهم: هیچگاه یک سرویس را پاک نکنید.

 

شما میتوانید با استفاده از این فرمان، سرویس های در حال اجرا را مشاهده کنید:

 

sc qc eventlog

 

 

 

 

گاهی اوقات پیش میاید که یک ویروس در قالب یک سرویس شروع به کار میکند و تنها راه شما برای از بین بردن آن، CMD است. برای پاک کردن سرویس ها از این کد استفاده کنید:

 

sc delete <نام ویروس مورد نظر>

 

همانطور که یک بار هم ذکر کردیم، به هیچ وجه سرویس ها را پاک نکنید.

 

 

با استفاده از CMD کارهای دیگری نظیر توقف و اجرای سرویس ها نیز میتوان انجام داد. برای مثال برای توقف یک سرویس از این فرمان استفاده کنید:

 

sc stop service name

 

 

 

اگر کار با سرویس های ویندوز را کاملا یاد بگیرید، میتوانید به خودتان لقب یک کاربر حرفه ای را بدهید! در این راه مطالعه سایر قسمت های این مقاله هم میتواند به شما کمک کند:

 

 

چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟ (همه قسمت ها)

چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟

(بخش 7 : آشنایی با System Properties)

 

 

 

 

Windows Properties Panel از آن دسته از برنامه های است که همیشه در همه نسخه های ویندوز موجود بوده و یار دیرینه ویندوز است!

 

این پنل دارای یک سری تنظیمات مهم ویندوز است.

 

خیلی از تنظیمات موجود در Windows Properties Panel هیچ گاه نیازی به تغییر و یا دستکاری ندارند و خیلی کم این امکان وجود دارد که نیاز به تغییر در آنها داشته باشید. اما دانستن اینکه هر کدام از آن تنظیمات برای چه کاری هستند مفید است و روزی به درد شما خواهد خورد.

 

 

نحوه دسترسی به Advanced System Properties Panel

 

نحوه انجام این کار در ویندوز های 8، 8.1 و 10 بسیار آسان است. زیرا با راست کلیک در سمت چپ تسک بار و زدن بر روی گزینه “System” میتوانید آن را باز کنید.

 

 

 

اگر هم از ویندوز 7 استفاده میکنید میتوانید به Control Pnael بروید و در بخش System ، بر روی Comuter راست کلیک کنید و گزینه Properties را بزنید تا به این تنظیمات برسید.

 

در این پنجره که باز میشود میتوانید با زدن بر روی گزینه “Advances System Settings” که در سمت چپ پنجره وجود دارد به این تنظیمات دسترسی پیدا کنید.

 

 

 

هنگامی که پنجره ی جدید باز میشود، ممکن است با چیز عجیبی روبرو شوید! زیرا در تنظیمات تب وسطی هستید، ممکن است که دیگر تب ها برای مایکروسافت چندان جالب نبودند و خواسته شما را وارد تب وسطی کند!

 

 

Advanced

 

 

 

در تب Advanced تنظیمات بسیار زیادی وجود دارند که از بین آنها میتوان به بخش عملکرد سیستم و سرعت بوت سیستم اشاره کرد.

 

با کلیک کردن بر روی دکمه Settings در آن بخش تنظیمات فراوانی را در اختیار شما قرار خواهد گذاشت. با باز کردن بخش Visual Effects میتوانید افکت ها و انیمیشن های ویندوز را فعال و غیرفعال کنید. این برای زمانی مناسب است که سیستم کمی کند است و با غیر فعال کردن این انیمیشن ها میتوانید به سرعت آن بیفزایید.

 

 

 

در تب Advanced یک قابلیت دیگر نیز در اختیار شما قرار میگیرد که البته نیاز به کمی توضیح دارد. قابلیت Processor Scheduling یا همان زمانبندی برای پردازنده به شما این امکان را میدهد که بین برنامه های در حال اجرا و یا سرویس ها و برنامه های پس زمینه سیستم، یکی را جهت اجرای بهتر و سریع تر انتخاب کنید. البته بهتر است همیشه گزینه این بخش را بر روی “Best Performance” بگذارید.

 

 

Programs

 

با قرار دادن Processor Scheduling بر روی Programs، سی پی یو قدرت بیشتری را صرف آنها کرده و ابتدا آنها را بارگذاری کرده و پردازش میکند، و بعد از آن به سراغ برنامه ها و سرویس های پس زمینه میرود.

 

Background Services

 

استفاده از این قابلیت برای کاربران خانگی و دسکتاپ مناسب نیست. این حالت برای سرور ها مناسب است و استفاده از آن را به شما توصیه نمیکنیم.

 

 

Data Execution Prevention

 

 

 

در این تب شما قادر به تغییر در DEP هستید، و اگر تنظیمات آن را تغییر بدهید توسط همه ی برنامه های ویندوز قابل استفاده خواهد بود.

البته، میدانید که DEP چیست؟

 

DEP یا همان Data Execution Prevention قابلیتی ست که تنها در نسخه های 64 بیتی ویندوز ها وجود دارد و از حملات ویروس ها و تروجان ها به سیستم  و آسیب رساندن به قطعات سخت افزاری جلوگیری میکند.

 

 

User Profiles

 

 

 

با استفاده از این بخش نیز میتوانید تنظیمات پروفایل یک یوزر را برای دیگری کپی کنید.

 

 

Startup and Recovery

 

 

 

این بخش دارای دو قابلیت بسیار کارآمد برای سیستم هایی است که دو سیستم عامل در آنها نصب شده باشد.

 

یکی این است که الویت را برای بوت شدن یکی از سیستم ها قرار دهید، و دومی هم این است که مدت زمانی که صفحه انتظار انتخاب سیستم عامل میماند را انتخاب کنید.

 

همچنین گزینه ای وجود دارد برای اینکه انتخاب کنید که آیا بعد از نمایان شدن صفحه آبی مرگ (Blue Screen Of Death) ویندوز دوباره ریستارت شود و یا خیر.

 

 

Environment Variables

 

 

 

اینجا نیز مکانی است که برای برنامه هایی که میخواهید بدون وارد کردن آدرس قرار گیری آنها اجرایشان کنید تنظیمات را انجام دهید. مانند تایپ “Notepad.exe” در CMD که بدون نیاز به اینکه شما مسیرش را وارد کنید و تنها با وارد کردن نامش باز میشود.

 

مثال: (شما میتوانید “Path” را با آن دسته از برنامه هایی که نیاز به وارد کردن محل قرار گیری ندارند جایگزین کنید)

 

Echo %path%

 

 

 

البته شما میتوانید چنین چیزهایی را خودتان ایجاد کنید و به این نحو اجرا کنید.

 

 

System Protection

 

 

 

این تب نیز مخصوص System Restore است. ویندوز در حالت اتوماتیک بکاپ هایی تهیه میکند تا در صورت بروز مشکل بتوانید به چند ساعت قبل و زمانی که ویندوز سالم بود برگردید.

 

در اینجا بخشی نیز وجود دارد که در آن شما میتوانید میزانی از فضا که به انجام بکاپ خودکار تعلق گیرد را مشخص کنید. هر چه این فضا بیشتر باشد، امکان بازیابی ویندوز در صورت بروز مشکل بیشتر میشود و بهتر است.

 

همچنین به صورت دستی نیز میتوانید بکاپ تهیه کنید.

 

 

Remote Tab

 

 

 

این تب نیز بسیار ساده است و از طریق آن میتوانید Remote Desktop را فعال و یا غیر فعال کنید.

 

Remote Desktop برنامه ای بسیار مفید در ویندوز است که به شما امکان مدیریت یک کامپیوتر از راه دور را میدهد.

 

 

Computer Name

 

 

 

در این تب نیز میتوانید نام کامپیوتر خود را تغییر دهید.

 

این ویژگی مثلا برای زمانی مناسب است که شخص دیگری برای شما ویندوز نصب کرده و حالا شما میخواهید نام آن را تغییر دهید. و یا کامپیوترها در شبکه هستند و میخواهید نام مشخصی برای هرکدام انتخاب کنید.

 

 

Hardware

 

 

 

این تب نیز بسیار ساده است و از طریق آن میتوانید بخش “Devices” را که قطعات سیستم را به نمایش میگذارد را باز کنید.

 

یکی دیگر از قابلیت های موجود در این تب این است که میتوانید برای قطعات درایور نصب کنید و آنها را آپدیت کنید.

 

 

امیدواریم این مقاله هم مورد توجه شما قرار گرفته باشد. مطالعه سایر بخش های این مقاله را به شما پیشنهاد میکنیم:

 

 

چگونه از ابزار های ویندوز مثل یک حرفه ای استفاده کنیم؟ (همه قسمت ها)