مراقبت بعد از تزریق ژل صورت (گونه، لب، چانه، زیر چشم، خط لبخند و اخم)

ژل‌های پرکننده پوست (فیلر) به مقدار کم و به صورت کنترل شده زیر پوست تزریق می‌شوند. ژل پرکننده صورت خطوط و چین و چروک را صاف کرده و قسمتهایی از چهره که گود افتاده را پر می‌کند و در نهایت ظاهر کلی چهره صاف و یک دست می‌شود. اگر شما پرکننده‌های پوست را به گونه، چانه و لب خود، تزریق کنید چهره شما ظاهر تپل‌تر و پرتری به خود می‌گیرد و جوانتر از قبل به نظر می‌رسید.

از کاربردهای دیگر تزریق ژل، رفع خط اخم خط خندهرفع گودی و تیرگی زیر چشم و اصلاح حالت بینی و تزریق ژل لب است.
نتایج این درمان فوری است و 6 تا 12 ماه ادامه باقی می‌ماند. در مورد درد نگران نباشید: قسمتهایی از چهره که قرار است تزریق شوند، قبل از درمان بی حس می‌شوند، به همین دلیل میزان درد خیلی خفیف خواهد بود.


مزایای تزریق ژل

به گفته متخصصین کلینیک تزریق ژل رازی بزرگترین مزیت استفاده از پرکننده‌های پوست این است که این درمان سریع و غیر تهاجمی است و می‌توانید حتی ساعت ناهار از آن استفاده کنید. پرکننده‌های پوست جوانی را به چهره شما باز می‌گرداند و اگر دستورالعملهای مراقبتی پس از تزریق پر کننده پوست را رعایت کنید اثرات آن به مدت طولانی ادامه می‌یابد.


نکات مهم قبل از تزریق ژل

• اگر سابقه تبخال دور دهان دارید حتما به پزشک خود بگویید تا درمان ضد ویروسی قبل از درمان انجام شود.

• از کارهای دندانپزشکی (از جمله تمیز کردن دندانها) حداقل 2 هفته قبل از درمان و یک ماه بعد از درمان اجتناب کنید. از جراحی دهان حداقل 4 هفته قبل از درمان و یک ماه بعد از درمان خودداری کنید.

• 7 روز قبل از درمان (برای جلوگیری از کبودی): از داروهای کاهش غلظت خون مانند آسپرین، موترین، ایبوپروفن و الو استفاده نکنید. همچنین از مکملهای گیاهی مانند سیر، ویتامین E،جینگو بیلوبا(ضد انعقاد)، گیاه سنت جانز و کپسولهای امگا 3 استفاده نکنید. لطفا توجه داشته باشید: اگر سابقه بیماریهای قلب و عروق دارید، قبل از متوقف کردن آسپرین با پزشک خود مشورت کنید.

• 3 روز قبل از درمان: از مواد دارویی موضعی مانند ترتیینوئین(Retin-A)،رتینول، رتینوئید، اسید گلیکولیک، آلفا هیدروکسی اسید یا هر محصول ضد پیری اجتناب کنید. همچنین از وکس کردن، استفاده از کرم موبر یا روشن کننده در ناحیه‌ای که قرار است درمان شود اجتناب کنید.

• اگر باردار هستید یا کودک خود را با شیر مادر تغذیه می‌کنید یا به هر یک از مواد تشکیل دهنده آن آلرژی دارید و یا از اختلالات عصبی رنج می‌برید، از ژل پرکننده پوست استفاده نکنید. اگر پوست شما التهاب، آکنه یا ترک خوردگی دارد، بهتر است منتظر بمانید تا این موارد برطرف شوند. به عنوان آخرین نکته، اگر شما اخیرا پیلینگ شیمیایی یا درمان لیزر انجام داده‌اید، توصیه می‌شود قبل از درمان پرکننده پوست دو هفته صبر کنید. لطفا در صورتی که سوالی در این مورد دارید پیش از درمان، از پزشک خود بپرسید.


روز درمان

 
• قبل از رفتن به مطب پزشک "چهره خود را تمیز کنید". لطفا آرایش نکنید می‌توانید بعد از درمان از لوازم آرایش خود استفاده کنید.

• برای اینکه در طی درمان احساس آرامش داشته باشید، از بیهوشی موضعی استفاده می‌شود. در بعضی موارد، یک دارو بی حس کننده موضعی به داخل یا اطراف ناحیه مورد نظر تزریق می‌شود.

• ممکن است پس از تزریق احساس درد یا سوزش خیلی کمی داشته باشید.

• برای اطمینان از صاف شدن و اصلاح مشکلات پوست، پزشک نواحی تحت درمان را ماساژ می‌دهد، ممکن است با این کار به طور موقت، پوست شما کمی قرمز شود.


بلافاصله پس از درمان

 
• قرمزی و تورم طبیعی است. ممکن است کمی کبودی هم مشاهده شود.

• ممکن است در محل درمان کمی احساس درد داشته باشید که احتمالا چند ساعت یا چند روز طول می‌کشد.

• با توجه به قسمتی که درمان شده و محصولی که مورد استفاده قرار گرفته است، ممکن است 1 تا 2 هفته پس از درمان،احساس "سفتی" در ناحیه درمان کنید. با گذشت زمان، این قسمتها اصلاح و نرم خواهند شد.


مراقبت بعد از تزریق ژل (فیلر)

• بسته‌ی ژل سرد و یا یخ را روی محل درمان قرار دهید (اما فشار ندهید)، با این کار کبودی و تورم کاهش می‌یابد.

• وقتی به اندازه کافی از پک سرد و یخ در محل درمان استفاده کردید و خونریزی محل تزریق تمام شد، می‌توانید صورت خود را آرایش کنید.

• تا چند ساعت بعد از درمان و همینطور ۲ تا ۳ روز این ناحیه‌ را فشار ندهید. هنگام آرایش کردن یا پاک کردن آن خیلی آرام عمل کنید.

• روز درمان، شما می‌توانید سایر فعالیتهای طبیعی / روزمره‌ی خود را بلافاصله از سر بگیرید اما از تمرینات قدرتی یا فعالیتهای شدید در آن روز اجتناب کنید.

• اگر درد یا ناراحتی خفیفی دارید، می‌توانید استامینوفن / تیلنول مصرف کنید.

• تا زمانی که قرمزی / تورم کاهش پیدا نکرده است از قرار گرفتن در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش خودداری کنید. از یک کرم ضد آفتاب SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید.

• برای انجام هر گونه مراقبت پوستی دیگر مثل لیزر زیبایی حداقل چهار هفته (یا طبق دستور پزشک خود) صبر کنید.

• کبودی معمولا در عرض 5 تا 14 روز از بین می‌رود.


نتایج این درمان چه مدت باقی می‌ماند؟

 
درمان ژل پرکننده‌ پوست (فیلر) طولانی مدت است اما دائمی نیست. شما همیشه می‌توانید این درمان را به صورت ترکیبی ادامه دهید یا کلا روش را تغییر دهید - و این روش را می‌توانید تا هر زمان که دوست دارید تکرار کنید.

اکثر بیماران پس از گذشت 6 تا 12 ماه پس از درمان اولیه چین و چروک تصمیم به درمان مجدد می‌گیرند. وقتی لب‌ها تحت درمان قرار می‌گیرند معمولا جلسه بعدی 6 ماه پس از درمان خواهد بود. البته بهتر است 2 تا 4 هفته پس از درمان اولیه برای ترمیم و اصلاح مورد نظر به پزشک مراجعه کنید.


سوالات رایج درباره مراقبت های بعد از تزریق فیلر به صورت :


آیا پس از درمان پرکننده پوست، می‌توانم درمان نیمه دائمی آرایشی انجام دهم؟

باید حداقل یک هفته پس از استفاده از ژل پرکننده پوست صبر کنید.


آیا می‌توانم بلافاصله پس از درمان ژل پرکننده پوست زیر نور خورشید بروم؟

اینکه هر روز در معرض نور خورشید قرار بگیرید خوب است، اما تا ۴۸ ساعت پس از درمان از گرفتن حمام آفتاب خودداری کنید.

آیا می‌توانم ناحیه‌ای را که ژل پرکننده پوست تزریق شده لمس کنم؟

معمولا افراد خیلی دوست دارند ناحیه‌ای که ژل تزریق شده است را لمس کنند اما در برابر این احساس مقاومت کنید! لمس کردن این ناحیه خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد و ممکن است ژل به طور ناگهانی به محل دیگری انتقال پیدا کند. می‌توانید صورت خود را به طور معمول پاک کنید، اما این کار را خیلی آرام انجام دهید. قبل از دست زدن به چهره خود دست‌های خود را بشویید، زیرا باکتری‌های روی پوست دست باعث ایجاد عفونت می‌شوند و برای اینکه این مشکل برطرف شود نیاز به یک دوره آنتی بیوتیک دارد. پس از 3 هفته که ژل پرکننده فرونشست، خطر تزریق از بین می‌رود، پس لطفا صبور باشید.


آیا می‌توانم پس از درمان با ژل پرکننده پوست، شنا بروم؟

حداقل 6 ساعت پس از تزریق ژل صبر کنید، تا مطمئن شوید که نقاط تزریق به طور کامل بهبود پیدا کرده است و خطر ابتلا به عفونت از بین رفته است.


آیا می‌توانم پس از درمان ژل پرکننده پوست به ورزشگاه بروم؟

بله، اما به شرط اینکه از افزایش فشار خون به چهره خود جلوگیری کنید (مانند یوگا یا فعالیت بدنی سنگین). ورزشهای سبک مانند ورزش تردمیل برای روند بهبود بسیار مفید است و به شما کمک می‌کند تا کبودی و تورم سریعتر بهبود پیدا کند. فقط چند روز اول این کار را آرامتر انجام دهید و به خودتان سخت نگیرید!


اگر تبخال داشته باشم می‌توانم از درمان ژل پرکننده پوست استفاده کنم؟

اگر سابقه ی تبخال دارید، وارد شدن سوزن داخل پوست باعث فعال شدن ویروس تبخال می‌شود. این کار ممکن است باعث شود برای اولین بار تبخال بزنید یا همان ویروس قبلی مجددا فعال شود. قبل از درمان، پزشکان به شما توصیه می‌کنند که داروهای ضد ویروسی مصرف کنید. در صورتی که با تبخال مواجه شدید، لطفا با کلینیک تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید.

آیا این درمان عوارض جانبی دارد که باید از آن اطلاع داشته باشم؟

عوارض خیلی نادر هستند اما عوارض جانبی احتمالی شامل قرمزی، تورم، خونریزی، کبودی، درد، خارش، عفونت، تشکیل آبسه می‌شوند. همچنین ممکن است توده‌های ریز، سفتی طولانی مدت پوست، تشکیل غدد ریز، تشکیل گرانولوم(برآمدگی سفت)، نکروز موضعی، تغییر رنگ، واکنش‌های آلرژیک و آکنه را مشاهده کنید.


چه مدت پس از درمان ژل پرکننده پوست می‌توانم پرواز کنم؟
 
اگر چه اکثرا افراد نگرانند که پس از درمان ژل پرکننده پوست به علت تغییر فشار هوا در کابین هواپیما مشکلی ایجاد شود، اما هیچ گونه شواهدی تاکنون مشاهده نشده است که نشان دهنده این مورد باشد. پس می‌توان نتیجه گرفت پس از تزریق ژل پرکننده پوست، پرواز مشکلی برای شما ایجاد نمی‌کند.

آیا پس از تزریق ژل می‌توانم از مسکن استفاده کنم؟

توصیه می‌شود قبل از و بعد از عمل از مصرف داروهای مسکن و ضد التهابی خودداری کنید زیرا این کار باعث می‌شود غلظت خون کاهش پیدا کند و خطر کبودی، تورم و خونریزی افزایش یابد. ایبوپروفن و آسپرین از شناخته شده ترین داروهای ضد التهابی هستند. با این حال، در طول مشاوره اگر از دارویی استفاده می‌کنید حتما به پزشک خود بگویید تا او بتواند درمورد عوارض احتمالی توصیه‌های لازم را به شما بکند.

آیا پس از تزریق ژل، درد خواهم داشت؟

اکثر بیماران پس از تزریق ژل هیچ دردی ندارند. اما برخی افراد ممکن است کمی احساس درد و یا کبودی خفیف در محل تزریق داشته باشند. اگر درد، کبودی یا تورم داشته باشید، می‌توانید با استفاده از یک بسته یخ تورم و قرمزی را کاهش دهید.
قبل از تزریق، پزشک از کرم بی حسی موضعی استفاده می‌کند تا میزان درد و ناراحتی فرد به حداقل برسد. البته خود ژل نیز دارای مقداری بیحسی موضعی است که باعث می‌شود این روش خیلی راحت انجام شود.


چقدر طول می‌کشد تا ژل پرکننده تاثیر بگذارد؟

شما می‌توانید نتایج این روش را بلافاصله پس از درمان ببینید. اگر تورم وجود داشته باشد، ممکن است چند هفته طول بکشد تا نتایج قابل مشاهده باشد.


آیا ممکن است فردی نسبت به ژل پر کننده واکنش آلرژیک داشته باشد؟

پزشکان حرفه‌ای از پرکننده‌ی اسید هیالورونیک و پرکننده‌ی تحریک کننده کلاژن استفاده می‌کنند. اسید هیالورونیک ماده‌ای است که به طور طبیعی در بدن انسان یافت می‌شود، بنابراین خیلی کم پیش می‌آید که افراد به این ماده واکنش آلرژیک داشته باشند. ژل تحریک کننده کلاژن، مانندRadiesse،(ردیس) از کلسیم ساخته می‌شود و این ماده نیز به طور طبیعی در بدن یافت می‌شود، بنابراین احتمال اینکه بدن به این ژل واکنش نشان دهد خیلی نادر است.

ممکن است بلافاصله پس از درمان، قرمزی خیلی خفیف، تورم، حساسیت به لمس و احساس خارش در ناحیه تحت درمان داشته باشید. این عوارض جانبی طبیعی تزریق هستند و عموما طی یک دوره 7-14 روز به طور تدریجی از بین می‌روند.

درمان پارگی دیسک (فتق کمر) با دارو، تزریق استروئید، جراحی و ورزش

به نقل از دکتر حیدریان فوق تخصص درد دیسکهای کوچکی بین استخوانها یا مهره های تشکیل دهنده ی ستون فقرات قرار گرفته اند که از آنها محافظت میکنند. این دیسکها صاف و گرد هستند و لایه ی بیرونی سختی دارند که آنولوس گفته میشود و دور ماده ی ژلاتینی مانندی به نام نوکلئوس را گرفته است. دیسکهای بین مهرهای مانند ضربهگیر برای مهره ها عمل میکنند. فتق دیسک که از آن با اصطلاحات پارگی، برجستگی، بیرونزدگی یا سرخوردگی دیسک نیز یاد میشود، به حالتی گفته میشود که بخشی از هسته ی میانی دیسک به دیواره ی آن فشار بیاورد و از راه پارگی در این دیواره وارد کانال نخاعی شود. فتق دیسک معمولاً در مرحله ی اولیه ساییدگی یا دژنراسیون دیسک رخ میدهد. کانال نخاعی فضای محدودی را در اختیار دارد، که برای دیسک برجسته و عصبهای نخاعی کافی نیست. در نتیجه دیسک بیرون زده به عصبهای نخاعی فشار میآورد و به دردی شدید دامن میزند.


علت پارگی دیسک کمر

یک آسیبدیدگی یا کشیدگی میتواند منجر به فتق دیسک کمر شود. البته ماده ی دیسک به طور طبیعی و به مرور زمان تحلیل میرود و رباطهای نگهدارنده ی آن ضعیف میشود. زمانی که این ساییدگی و تحلیل پیشرفت میکند، یک حرکت چرخشی یا کشیدگی جزئی منجر به پارگی دیسک میشود. برخی افراد در برابر مشکلات دیسک آسیبپذیرتر هستند و در چند نقطه از ستون فقرات دچار پارگی دیسک میشوند.


عاملهای خطر

عاملهای زیر احتمال فتق و پارگی دیسک را افزایش میدهد:

•    وزن: اضافه وزن فشار مضاعفی را به دیسکهای پایین کمر وارد میکند.

•    شغل: افرادی که شغلهای بدنی سنگین دارند، بیشتر در معرض ابتلا به ناراحتیهای کمر قرار دارند. هل دادن، کشیدن و بلند کردن مکرر اشیاء، خم شدن و چرخیدن به طرفین خطر فتق دیسک را افزایش میدهد.

•    ژنتیک: برخی استعداد ابتلا به فتق و پارگی دیسک را به ارث میبرند.


علائم پارگی دیسک کمر

 
علائم فتق دیسک به محل دیسک و اندازه ی فتق بستگی دارد. اگر دیسک برجسته به عصب فشار نیاورد، بیمار درد ملایمی را در کمر حس میکند یا اصلاً دچار درد نمیشود. اما اگر دیسک بیرون زده به عصب فشار بیاورد، درد، بیحسی یا ضعف در ناحیه ی مربوط به آن عصب حس میشود. بیمارانی که دچار فتق دیسک میشوند، معمولاً سابقه ی کمر درد جزئی یا دوره های طولانی حملات متناوب کمردرد را داشتهاند.

درد سیاتیک غالباً پیآمد فتق دیسک پایین کمر است. فشار روی یک یا چند عصب مرتبط با عصب سیاتیک منجر به بروز درد، سوزش، گزگز و بیحسی میشود که از باسن تا پایین پا و گاهی تا کف پا منتشر میشود. معمولاً فقط یک سمت (چپ یا راست) درگیر میشود. درد سیاتیک غالباً به صورت درد تیز و ناگهانی برقآسا توصیف میشود و هنگام راه رفتن، ایستادن یا نشستن شدیدتر میشود. بیماران علاوه بر پا درد، با درد پایین کمر نیز مواجه میشوند.


تشخیص پارگی دیسک کمر

پزشک پارگی دیسک کمر را بر مبنای بررسی پرونده پزشکی، علائم بیمار، نتایج معاینه بالینی و آزمایشهای زیر تشخیص میدهد:

•    رادیوگرافی: اشعه ایکس به بخش مورد نظر تابانده میشود تا فیلم یا تصویری از ساختار مهره ها و دور مفصلها به دست بیاید. عکسبرداری از ستون فقرات با هدف بررسی وجود دیگر علل احتمالی درد، مانند تومور، عفونت، شکستگی و... انجام میشود.

•    توموگرافی رایانهای ( CT یا CAT اسکن): در این روش تصویربرداری تشخیصی از رایانه و اشعه ایکس استفاده میشود. سی تی اسکن شکل و اندازه ی کانال نخاعی، محتویات آن و ساختارهای اطراف آن را نشان میدهد.

•    تصویربرداری تشدید مغناطیسی (ام آر آی): MRI با استفاده از آهنرباهای قدرتمند و رایانه تصاویری سه بعدی را از ساختارهای بدن به دست میدهد. نخاع، ریشه های عصب و ناحیه های اطراف آن و همچنین بزرگ شدن، ساییدگی و تحلیل رفتن دیسکها و تومورها در اسکن ام آر آی دیده میشود.

•    میلوگرافی: عکس رادیوگرافی بعد از تزریق ماده حاجب رنگی در فضاهای اطراف مایع مغزی ـ نخاعی گرفته میشود. میلوگرام فشاری را که به دلیل فتق دیسک، خار یا زائده استخوانی یا تومور روی نخاع یا عصبها وارد میشود، نشان میدهد.

•    نوار عصب و عضله و تست هدایت عصبی (EMG/ NCS): این آزمایشها تکانه ی الکتریکی را در امتداد ریشه های عصبی، عصبهای پیرامونی و بافت عضلانی اندازهگیری میکند. به این ترتیب آسیب مستمر عصبی، قرار داشتن عصب در وضعیت التیام بعد از آسیبدیدگی یا وجود محل فشردگی عصب مشخص میشود.


درمان پارگی دیسک کمر بدون جراحی

برخی از روش های غیر جراحی درمان دیسک کمر عبارتند از:

گرما و سرما درمانی
چنانچه زمانی که درد تازه شروع شده است، کمپرس سرد روی ناحیه ی دردناک قرار دهید، عصبها بیحس میشود و درد و ناراحتیتان کمتر میشود. پدهای گرمایی و حمام گرم نیز اسپاسم و گرفتگی عضلات کمر را کاهش میدهد تا راحتتر حرکت کنید.

داروهای مسکن
مصرف مسکنهای بدون نسخه (OTC) درد و التهاب را کاهش میدهد. متداولترین این داروها عبارت است از:

•    داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDS) مانند ایبوپروفن (ادویل، مورتین)
•    ناپروکسین (الیو)
•    استامینوفن (تایلنول)
•    آسپرین

دارو را در دوز توصیه شده مصرف کنید. مصرف بلندمدت این داروها، به ویژه داروهای NSAIDs برای معده مضر است و موجب بروز اختلالات خونریزی دهنده میشود. چنانچه مصرف مسکنهای بدون نسخه و دیگر درمانهای خانگی کمکی به تسکین درد نکند، پزشک شل کننده های عضلانی تجویز میکند.

تزریق نخاعی
اگر درد پا شدید باشد یا بیمار دچار ضعف پا شده باشد، پزشک تزریق استروئید در فضای اپیدورال را توصیه میکند. پزشک داروی ضدالتهابی را مستقیماً در فضای نزدیک به عصبهای درگیر مهره های کمری تزریق میکند. قبل از انجام این درمان از پزشک معالجتان بخواهید که عوارض آن را برایتان توضیح دهند.


تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS)

 
دستگاه TENS از جریان برق برای تحریک کردن عضلات استفاده میکند. تحریک الکتریکی به هیچ وجه دردناک نیست. متخصص الکترودها را روی پوست میچسباند و جریان برق ضعیفی را به نقاط کلیدی در امتداد گذرگاه های عصبی میفرستد. درمان TENS گرفتگی عضلات را کاهش میدهد و موجب آزاد شدن اندورفین یا همان مسکن طبیعی بدن میشود.

ماساژ بافتهای عمقی
بیش از صد نوع ماساژ وجود دارد، اما ماساژ بافتهای عمقی روش ایدهآل درمان پارگی دیسک به شمار میآید. در این روش فشار شدیدی برای رفع گرفتگی و تنش عضلات عمقی به کار برده میشود تا بیمار راحتتر و با درد کمتری بتواند عضلات را حرکت دهد.

طب سوزنی

طب سوزنی یکی از روشهای درمانی طب سنتی چین است. طب سوزنی بر این اصل استوار است که انرژی چی در بدن تمام انسانها در جریان است. چنانچه مسیر جریان این انرژی مسدود شود یا تعادل انرژی در بدن به هم بخورد، بدن با درد و بیماری به این تغییرات نامطلوب واکنش نشان میدهد. متخصصین طب سوزنی سوزنهای بسیار ظریفی را در نقاط خاصی از بدن فرو میکنند که در امتداد کانالهای عبور انرژی چی، موسوم به مریدین، قرار دارد؛ این کار انسداد مجراهای انرژی را برطرف میکند و انرژی چی آزادانه در بدن جریان پیدا میکند. متخصص طب سوزنی چند سوزن را با توجه به تشخیص انجام شده، در نقاط خاصی از بدن فرو میکند که 40 ـ 20 دقیقه در بدن باقی میمانند. به علاوه طب سوزنی موجب ترشح اندورفین در جریان خون میشود. از آنجایی که اندورفین مسکن طبیعی بدن است، آزاد شدن آن درد بیمار را کاهش میدهد.


درمان جراحی پارگی دیسک کمر

 
چنانچه درمانهای غیرجراحی، مانند طب فیزیکی و درمان دارویی درد را تسکین ندهد، پزشک جراحی را برای درمان پارگی دیسک کمر توصیه میکند. پزشک معالج روشهای مختلف جراحی ستون فقرات را توضیح میدهد و مناسبترین روش را با توجه به وضعیت موجود پیشنهاد میدهد. سن بیمار، وضعیت سلامت عمومی وی و مسائل دیگر مانند تمام عملهای دیگر در نظر گرفته میشود. مزایای جراحی انتخابی همواره باید بر عوارض و خطرهای احتمالی آن غلبه داشته باشد. هرچند درد درصد زیادی از بیماران دچار پارگی دیسک بعد از جراحی آرام میشود، هیچ تضمینی وجود ندارد که جراحی برای تمام بیماران موثر باشد.

متقاضیان جراحی ستون فقرات باید از شرایط زیر برخوردار باشند:

•    فعالیتهای معمولشان به دلیل درد کمر و پا محدود شده باشد و درد کیفیت زندگیشان را تحت الشعاع قرار داده باشد.
•    نقصهای عصبی پیشرونده مانند ضعف و یا بیحسی ایجاد شده باشد.
•    عملکردهای عادی روده و مثانه مختل شده باشد و بیمار دچار بیاختیاری شده باشد.
•    ایستادن یا راه رفتن برای بیمار دشوار شده باشد.
•    درمان دارویی و طب فیزیکی موثر نبوده باشد.
•    بیمار از سلامت عمومی مناسبی برخوردار باشد.


جراحی دیسک کمر

•    لامینوتومی کمر: غالباً برای تسکین درد پا و سیاتیک ناشی از فتق دیسک انجام میشود. جراح برشی را پایینتر از بخش میانی پشت بدن، روی ناحیه ی فتق دیسک ایجاد میکند و بخشی از لامینا را برمیدارد. جراح بعد از آن که برش را روی پوست ایجاد کرد، عضلات را کنار میزند تا بتواند پشت مهره ها را ببیند. جراح دهانه ی کوچکی را بین دو مهره ایجاد میکند تا به دیسک دسترسی پیدا کند. ستون فقرات بعد از برداشتن دیسک به روش دیسککتومی باید تثبیت شود. فیوژن ستون فقرات (خشک کردن مهره ها) غالباً در کنار لامینوتومی انجام میشود.

•    عمل بسته دیسک کمر و دیسکوژل یکی دیگر از درمان های دیسک کمر هستند که در خیلی از موارد جایگزین عمل باز دیسک کمر شده است.

•    جراحی دیسک مصنوعی: جراح برشی را روی شکم ایجاد میکند و دیسک آسیب دیده را برمیدارد و جایگزین میکند. فقط درصد کمی از بیماران میتوانند متقاضی جراحی دیسک مصنوعی باشند. فقط یک دیسک بین مهره های L4 و L5 یا L5 و S1 (مهره خاجی اول) باید ساییده شده و تحلیل رفته باشد. بیمار باید حداقل شش ماه تحت درمانهای غیرجراحی مانند طب فیزیکی، درمان دارویی یا بستن کمربند طبی یا بریس قرار گرفته باشد، اما بهبود نیافته باشد. همچنین بیمار باید از سلامت عمومی مناسبی برخوردار باشد و هیچ نشانهای از عفونت، پوکی استخوان یا آرتریت در او مشاهده نشود. چنانچه تحلیل (دژنراسیون) بیشتر از یک دیسک را درگیر کرده باشد یا پا درد شدید باشد، بیمار نمیتواند متقاضی این جراحی باشد.


مراقبت بعد از جراحی دیسک کمر

پزشک معالج دستورات دقیق مربوط به مراقبت بعد از عمل را به بیمار ارائه میدهد، مسکن تجویز میکند و زمان شروع مجدد فعالیتهایی مانند رانندگی، ورزش و بازگشت به محل کار را اعلام میکند. توانبخشی یا طب فیزیکی تحت نظارت متخصص برای برخی بیماران بعد از جراحی مفید است. احساس ناراحتی در زمان ازسرگیری تدریجی فعالیتها عادی است، اما درد نشانه ی هشداری است که به بیمار اعلام میکند روند شروع فعالیتهایشان را باید آهسته کند.


ورزش درمانی برای فتق دیسک کمر

ورزشهای ایمن فتق دیسک عضلات بلند همسترینگ را میکشد، عضلات روی مفصلهای ران را تحت کشش قرار میدهد تا درد سیاتیک آرام شود و عضلات کمر و مرکزی را تقویت میکند تا ستون فقرات بلند را بهتر نگه دارد.


کشش عضلات همسترینگ با حوله

 
اگر ترجیح میدهید که حرکات اصلاحی را در حالت خوابیده انجام دهید، کشش عضلات همسترینگ با حوله انتخاب مناسبی است. برای انجام این تمرین به روش زیر عمل کنید:

•    روی زمین دراز بکشید و یک پا را صاف مقابلتان دراز کنید.
•    همان طور که پای مخالف را صاف بالا میبرید، عضلات شکم را منقبض کنید.
•    حوله یا کمربندی را دور کف پای بالا برده بیاندازید و با آن پا را عقب بکشید.
•    بعد از آن که کشش را حس کردید، پا را 30 ـ 15 ثانیه در این حالت نگه دارید.
•    جای پاها را عوض کنید و حرکت را حداقل سه بار برای هر پا تکرار کنید.


کشش عضلات همسترینگ روی دیوار

 
انجام دادن حرکت کشش همسترینگ با حوله برای برخی بیماران سخت است، چون در این حرکت باید پا را بدون حمایت بالا ببرند. در این صورت میتوانید پایتان را روی سطح محکم و پایداری مانند دیوار یا چهارچوب تکیه بدهید. مراحل این حرکت به شرح زیر است:

•    روی زمین نزدیک کنج دیوار یا چهارچوب در دراز بکشید.
•    یک پا را صاف روی زمین دراز کنید و پای دیگر را روی دیوار بگذارید و از زانو خم کنید.
•    پای روی دیوار را به آرامی و همان طور که مفصلهای ران را روی زمین نگه داشتهاید، صاف کنید.
•    این کشش را به مدت 30 ـ 15 ثانیه حفظ کنید.
•    حرکت را دو یا سه بار برای هر پا تکرار کنید.


پیشگیری از پارگی دیسک کمر

ورزشهای متوسط را بعد از انجام جراحی با اجازه ی پزشک میتوانید شروع کنید. توصیه های زیر از درد پایین کمر و فتق دیسک جلوگیری میکند:

•    حرکت کرانچ و دیگر تمرینهای تقویتی عضلات شکم و مرکزی را برای پایداری بیشتر ستون فقرات انجام دهید. شنا، دوچرخه ثابت و پیادهروی سریع تمرینهای ایروبیک مناسبی هستند که فشار زیادی را به کمر تحمیل نمیکنند.

•    اشیاء را به روش صحیح بلند کنید و حرکت دهید، برای مثال هنگام بلند کردن اشیاء سنگین بنشینید و خم نشوید. اگر وسیله سنگین یا بددست بود، کمک بگیرید.

•    وضعیت اندامی صحیح را هنگام نشستن و ایستادن حفظ کنید.

•    سیگار را ترک کنید. استعمال دخانیات یکی از عاملهای خطر تصلب شرائین (آرترواسکلروز) است که منجر به اختلالهای فرسایشی و درد پایین کمر نیز میشود.

•    حتی الامکان از قرار گرفتن در وضعیتهای تنشزا خودداری کنید، چون این موقعیتها تنش و فشار زیادی را به عضلات وارد میکند و باعث کشیدگی و رگ به رگ شدن آنها میشود.

•    وزنتان را در حد سالم نگه دارید. اضافه وزن، به ویژه در ناحیه ی میانی بدن فشار شدیدی را به پایین کمر وارد میکند.