نکاتی مهم در مورد ویروس های کامپیوتری

● ویروس چیست؟
یک ویروس یک برنامه کوچک و انجام پذیر است که قابلیت آنرا دارد که کد خود را در قسمتهای مختلف یک کامپیوتر مثل هارد دیسک یا فلاپی کپی کند یا به فایل های اجرائی بچسباند. این در حالی است که کاربر از وجود ویروس و اعمالی که انجام می دهد کاملا بی اطلاع است و هنگامی متوجه می شود که سیستم یا باید Format شود و یا سرعت سیستم به شدت پایین آمده است.

هر ویروس خصوصیاتی مخصوص به خود دارد. ویروسها راههای متفاوتی برای آلوده کردن سیستمها دارند که همین خصوصیت آنها را از دیگر ویروسها متمایز می کند. در زیر طریقه جدا کردن ویروسها را از همدیگر شرح می دهیم.امیدواریم با مطالعه این مقاله آموزشی در سایت سرزمین دانلود اطلاعات خود را در مورد ویروس های رایانه ای تا حد زیادی بالا ببرید.

الف) حجم: یک ویروس می تواند کوچکتر یا در حدود 66 بایت باشد یا بزرگتر یا در حدود 4096 بایت باشد. در مقایسه با نرم افزارها یک ویروس باید خیلی کوچک باشد.

ب) روش آلوده سازی: یک ویروس می تواند با روشهای متفاوتی برنامه میزبان را آلوده کند. در زیر سه روش که بیشتر مورد استفاده است شرح داده می شود:

ـ overwrite کردن: زمانیکه یک ویروس با این روش برنامه ای را آلوده می کند، بسادگی یک کپی از کد خود را در بالای کد برنامه میزبان می نویسد این روش خیلی ساده بوده و در ویروسهای اولیه بکار گرفته می شد. در این روش فایل میزبان به احتمال زیاد خراب می شود و از کاربر از دیسک پشتیبان فایل را فراخوانی می کند. در این روش تاریخ تغییرات فایل عوض می شود اما حجم همانطور باقی می ماند در این روش توابعی که برنامه باید انجام دهد زیاد می شود و سرعت اجرای برنامه اصلی (اگر خراب نشده باشد) کاهش پیدا می کند.

ـ الصاق کردن: این روش کمی پیچیده تر است. ویروس خود را به انتهای فایل میزبان الصاق می کند و سرخط برنامه را اصلاح می کند در هنگام اجرای برنامه، برنامه ابتدا به قسمتی که کد ویروس قرار دارد رفته، دستورات ویروس را اجرا کرده و بعد برگشته و به اجرای برنامه میزبان می پردازد. در نظر کاربر برنامه به صورت نرمال اجرا می شود اما ایراد این روش این است که حجم فایل افزایش می یابد. بعضی از ویروسهای الصاقی تشخیص نمی دهند که فایل قبلا ویروسی شده است یا نه و دوباره و چندباره فایل را آلوده می کنند و این باعث می شود که حجم فایل رشد قابل ملاحظه ای کرده و در انتها فایل دیگر غیرقابل استفاده می شود.

ـ آلوده کننده های دیسک: ویروسهای دیگر رکورد بوت (بوت سکتور) دیسک یا جدول پارتیشن را آلوده می کنند. این رکورد قسمتی از دیسک است که هنگام راه اندازی سیستم بصورت اتوماتیک خوانده می شود این یعنی بعد از راه اندازی سیستم ویروس در حافظه قرار می گیرد!

ج) (terminated and stay resident) یا TSR: یک ویروس که ممکن است مقیم در حافظه باشد یا با اجرای یک برنامه خاص در حافظه بار شود. هنگامی که ویروس مقیم در حافظه شد هر زمان و هر فایلی را که بخواهد آلوده می کند. تمام ویروسهائی که جدول پارتیشن یا بوت سکتور را آلوده می کنند جزو TSRها هستند.

د) مخفی شدن: بعضی از ویروسهای TSR از تکنیکی ماهرانه استفاده می کنند چنانچه هیچ کار سیستم عجیب به نظر نمی رسد گویا اصلا ویروسی در سیستم نیست! موقعی که کاربر یک لیست از پوشه ها می گیرد ویروس از خوانده شدن صحیح دیسک جلوگیری می کند انگار نه انگار که چیزی در سیستم تغییر کرده چون یک کپی از محتویات دیسک را قبل از آلوده شدن به کاربر نشان می دهد. به همین دلیل پیدا کردن ویروسهائی که مقیم در حافظه شده اند تقریبا غیرممکن است.

ویروسهایی که بوت سکتور را آلوده می کنند ممکن است مخفی شونده باشند. تنها راه مطمئن برای شناسائی این ویروس ها این است که ابتدا سیستم را با یک فلاپی (که از ویروسی نبودن آن مطمئن هستیم و در حالت محافظت شده از نوشتن است) بالا آورده و دیسک سخت را ویروس کشی کنیم.

هـ) نحوه فعال شدن و نتایج: دیگر ناحیه برای سوا کردن ویروسها از همدیگر نحوه فعال شدن، نتایج آن و نحوه غیرفعال شدن آنهاست. بعضی از آنها در تاریخ معینی فعال می شوند. بعضی دیگر با اجرا شدن برنامه ای خاص اجرا می شوند و بعضی دیگر هنگامی خود را نمایان می کنند که دیگر فایلی برای آلوده کردن نمی یابند (یعنی همه فایلها آلوده شده اند!)

هر وقت که یک ویروس فعال می شود فعالیت هایی را که برایش معین شده است انجام می دهد که اینها را نتایج فعال شدن می نامیم. نتیجه ای که ممکن است ساده و بی ضرر باشد مانند نشان دادن یک پیغام یا بداندیشانه باشد و هارد سیستم را تبدیل به یک آشغال دونی بکند. بدیهی است که هرکس می خواهد قبل از اینکه ویروس فعال شود آن را بیابند.

● از چه راههائی ممکن است سیستم ویروسی شود؟
مثل ویروس ایدز چرندیات زیادی در مورد ویروسهای کامپیوتری وجود دارد که می گویند کدام ویروس می تواند سیستم شما را آلوده کند. طوری ما را از آنها می ترسانند که با فهمیدن ویروسی شدن سیستم حالمون خراب می شود.

سیستم زمانی ویروسی می شود که شما یک فایل اجرائی را که ویروسی شده است اجرا می کنید یا قصد بوت کردن از روی یک دیسک آلوده می کنید. سیستم شما با نگاه کردن به یک فایل ویروسی، ویروسی نمی شود مگر اینکه سیستم عامل خود را طوری تنظیم کنید که اعمالی خاص را هنگام دیدن فایلهای خاص انجام دهد مثلا windows script host اجرای ویروسهای vbs. را ساده می کند. یک ویروس فقط فایل هائی را می تواند ویروسی کند که قابلیت اجرا شدن داشته باشند یا سیستم عامل اجازه اجرا خودکار به آن فایل خاص دهد مانند .scr. bin . drv . sys . ovl . com . exe. و ... و جدول پارتیشن و بوت رکورد فلاپی یا دیسک سخت.

اشاره کردم که قصد کنید از روی یک فلاپی آلوده سیستم را بوت کنید. حتی زمانیکه شما این اقدام به این کار می کنید و سیستم پیغام می دهد که فلاپی قابلیت بوت کردن ندارد و شما آنرا درآورده و از هارد سیستم را بوت می کنید بازهم سیستم ویروسی می شود. این خیلی مهم است یعنی لازم نیست که شما با موفقیت از روی یک فلاپی آلوده بوت کنید تا ویروس فعال شود. اولین کاری که ویروس انجام می دهد آلوده کردن درایو :c است. بعد که یک دیسک در فلاپی می گذارید آنرا نیز آلوده می کند. به همین دلیل است که نباید هیچ دیسکی در فلاپی باقی بماند و چرا باید فلاپی ها را در مقابل نوشته شدن محافظت کنیم.

● جمع بندی مطالب بالا:

الف) سیستم زمانی ویروسی می شود که شما یک فایل اجرائی را اجرا می کنید. هر چند ممکن است آن فایل اجرا نشود اما مطمئن باشید ویروس اجرا می شود.

ب) سیستم زمانی ویروسی می شود که شما اقدام به بوت کردن از روی یک دیسک آلوده می کنید هر چند بوت کردن با موفقیت انجام نشود.

ج) بوت سرد می تواند ویروس را از حافظه بیرون اندازد اما بوت گرم نه، پس زمانی که می خواهید سیستم را ری بوت و سپس ویروس کشی کنید با دکمه power این کار را انجام دهید نه با سه کلید Ctrl+Alt+Del.

د) سیستم شما به صرف اینکه شما به یک دیسک یا برنامه آلوده نگاه می کنید ویروسی نمی شود .

ه) سیستم شما با یک فایل داده مثل txt. هیچوقت آلوده نمی شود مگر اینکه برنامه های دیگر یک فایل اجرائی را به این نام تغییر نام داده باشند که این هم وقت گیر است و زیاد مورد توجه ویروس نویس ها نیست. در ضمن سیستم را طوری تنظیم کنید که پسوند تمام فایلها را نشان دهد شاید متوجه شوید که فایل ویروس چنین است pic1.jpg.exe و تمام فایلهای اجرائی جدید را قبل از اجرا با نرم افزارتان چک کنید و هیچوقت یک دیسکت را در فلاپی دیسک باقی نگذارید.

 با چه علائمی می توان فهمید سیستم ویروسی شده است؟
بعضی چیزها و علائم هستند که از روی آنها می توان فهمید سیستم ویروسی شده است حتی با وجود اینکه نرم افزار ضد ویروس سیستم را سالم می داند باز هم به آن اعتماد 100٪ نکنید خیلی از ویروس ها حتی این نرم افزارها را نیز اسیر خود می کنند. و اما علائم از این قرارند:

الف) فایلهای exe و com رشد می کنند و حجم شان زیاد می شود پس سیستم یک ویروس الصاقی دارد.

ب) برنامه هایی که اجرایشان می کنیم بدرستی اجرا نمی شوند و با چند پیغام خطا که برای ما تازگی دارند از ادامه کار باز می ماند. این علامت یک ویروس overwrite است بعضی از پیغام های خطای معمول چنین است "unknown command" یا "حجم برنامه زیاد است و در حافظه جای نمی گیرد" و یا پیغامهای شبیه اینها، اینها باید شما را نسبت به سیستم مشکوک کند.

ج) تغییرات مشکوک در پوشه ها. اگر شما برنامه را اجرا می کنید و متوجه می شوید شما به یک پوشه دیگر انتقال یافته اید یعنی یک ویروس شروع به شکار فایلها در پوشه برنامه شما کرده است.

د) کاهش در حافظه سیستم. شما باید بدانید معمولا چقدر فضای آزاد در حافظه سیستم دارید، اگر این عدد کاهش پیدا کند پس یک ویروس TSR در سیستم تان زندگی می کند! اما این همیشه کارگر نیت چون بعضی از ویروسها مقدار زیادی از حافظه را اشغال نمی کنند.

هـ) پیغامهای خطای مشکوک CHKDSK. ویروسهای نهان باعث می شوند شما پیغام خطای CHKDSK بگیرید زیرا آنها اطلاعات CHKDSK را تغییر می دهند. اگر شما در این وضعیت CHKDSK /f کنید خطر بزرگی ساختمان پوشه هایتان را تهدید می کند در صورتی که در وضعیت عادی چنین خطری وجود ندارد.

و) پائین آمدن سرعت در عملیات سیستم. در این حالت مدت زمان اجرای برنامه ها افزایش می یابد.
 

چگونه می توان از سیستم خود در برابر ویروسها محافظت کرد؟

الف) در فاصله زمانی معین از فایلهای حساس خود back up بگیرید.

ب) خیلی از برنامه ها مثل NU می توانند برایتان یک دیسک نجات تهیه کنند تا در موارد حساس از آن استفاده کنید این دیسک را تهیه کرده، write protect کرده و در یک جای امن نگهداری کنید. در آن دیسک یا یک دیسک دیگر یک ویروس کش کم حجم را ذخیره کنید.

ج) اطلاعات خود را در مورد ویروسها افزایش دهید و بیشتر با آنها و اعملشان آشنا شوید هیچ برنامه ضدویروسی به اندازه انسان هوشمند نیست.

د) از برنامه های قوی ضدویروس استفاده کنید (از هیچ چیز که بهترند). اما همیشه به آنها اعتماد نکنید.

تنظیماتی برای اجرای بهتر بازی ها در ویندوز

در این مقاله چند ترفند ساده نرم افزاری را برای اجرای روانتر بازی ها در ویندوز معرفی میکنیم. البته بهترین راه برای اجرای بهتر بازی ها ارتقاء سخت افزاریست، اما اعمال این ترفندها خالی از لطف نبوده و ضرری هم ندارد. با اموزش این ترفند ها در سایت سرزمین دانلود با ما همراه باشید.

● ترفند های ویندوز:
برای بالا بردن توانایی کامپیوتر در اجرای بهتر بازیها به Control Panel بروید و در آنجا بر روی System کلیک کنید و در این بخش سر برگ Advance را انتخاب کنید و بر روی دکمه Setting ابتدایی مربوط به بخش Performance کلیک کنید. در این بخش قسمت Adjust for best performance را انتخاب کنید.

در مرحله بعدی لازم است که قسمتی از فضای رم را خالی کنید تا این فضا برای اجرای بازیها به کار رود. برای این کار به Task Manager بروید و در سر برگ Process برنامه هایی را که فضای رم را بیهوده اشغال کرده اند را ببندید. برای این کار بر روی پروسس مورد نظر کلیک راست کنید و End Process را انتخاب نمایید.

حتما برنامه هایی مثل آنتی ویروس و فایروال را ببندید . چون این برنامه ها فایلهای اجرایی بازی را چک می کنند و فضای زیادی را از رم اشغال می کنند . بقیه برنامه هایی که در هنگام بازی اجرای آنها ضروری نیست را هم متوقف کنید.

در مرحله بعد در منوی استارت بخش Run تایپ کنید msconfig . در پنجره ظاهر شده در سر برگ General گزینه Selective Startup را انتخاب کنید و پایین آن تیک گزینه های

Process SYSTEM.INI File ,WIN.INI File و Load Startup Items را بردارید. بعد در سر برگ Services گزینه Hide All Microsoft Services را انتخاب کنید و بعد Disable All را بزنید.

(مراحلی که در بالا گفته شد بر اساس ویندوز XP است، اما همین تنظیمات را در ویندوزهای 7 و 8 نیز میتوانید پیدا کنید)

بعد از این کارها لازم است که فایلهای موجود در پوشه Temp را حذف کنید . برای این کار در منوی استارت و در بخش Run تایپ کنید %temp% . اینتر را بزنید. در این حالت پوشه ای ظاهر می شود , تمام محتویات پوشه را حذف کنید .

اگر بازی را برای اولین بار اجرا می کنید و دچار مشکل شدید حتما ورژن Directx که بر روی سیتم تان نصب شده است را چک کنید . و اگر قدیمی است حتما ورژن جدیدتر آن را نصب کنید. راه حل دیگر آپدیت کردن درایور کارت گرافیک است . برای این کار به وبسایت مربوط به شرکت سازنده بروید و در آنجا درایور جدید را دانلود کنید. این کار می تواند بسیار مفید باشد.

● تنظیمات گرافیکی:
در درون هر بازی بخشهای وجود دارند که به کاربر امکان انتخاب و دستکاری سطح گرافیکی بازی را می دهند . در این بخشها شما می توانید به فرض سطح گرافیک بازی را بالا یا پایین کنید . اگر گرافیک شما پایین است به این بخشها بروید و سطح گرافیک را بر روی متوسط و یا حتی پایین تنظیم کنید. در این جا بخشهای به نام Texture یا Details وجود دارد که مربوط به جزئیات موجود در محیط گرافیکی بازی است . پایین بردن این مقادیر می تواند سبب کم شدن این جزئیات و روانتر شدن بازی شود . البته در این حالت کیفیت گرافیک بازی کمتر میشود.

در بخش تنظیمات گرافیکی بازی بخشهایی مانند Gamma و Contrast و Brightness هم وجود دارند که کم و زیاد کردن این مقادیر تاثیر چندانی در اجرای بازی ندارند و فقط روشنایی صفحه مانیتور با استفاده از این بخشها کم یا زیاد می شود.

بخش بسیار مهم دیگر بخش Anti Aliasing است . شما می توانید از درون خود بازی و یا از طریق تنظیمات مربوط به کارت گرافیک خود این بخش را تنظیم کنید.

یکی از کار های دیگری که می توان کرد این است که از برنامه های کاربردی مربوط به کارت گرافیکتان استفاده کنید. به فرض شرکت Ati برنامه ای به نام Hydravision را ارئه می کند که به شما اجازه دسترسی به تنظیمات بیشتر گرافیکی را می دهد. و یا برنامه Detonator که برای اجرای بهتر بازیها برای کارتهای گرافیکی مدل Geforce ارئه شده است.

● تنظیمات Directx:
برای تغیر دادن تنظیمات Directx در منوی استارت و در بخش Run تایپ کنید : dxdiag و کلید اینتر را بزنید. در این حالت پنجره ای باز می شود که مربوط به تنظیمات گرافیکی و صوتی دایرکت ایکس است. در سر برگ Display و در بخش Directx Features سه بخش به نامهای Direct Draw, Direct3d و AGP Textures وجود دارند این سه بخش را فعال (Enable) کنید. اگر در جلوی هر یک از این سه بخش Not Avialable نوشته شده باشد به معنی این است که کارت گرافیک شما قابلیت مورد نظر را ندارد.

آشنایی با انواع ویروس های رایانه ای

 در صورت آلوده شدن یک کامپیوتر به ویروس بسته به نوع آن ممکن است مصائب مختلفی برای سیستم کامپیوتری بوجود آید که در پاره ای موارد جبران آن ها هزینه های زیادی را تحمیل می کند. آسیب های بعضی از ویروس ها به گونه ای است که آثار سوء آن ها را به هیچ وجه نمی توان از بین برد. مستقل از نوع ویروسی که باید با آن مقابله شود نیاز به برنامه های ضد ویروس همواره وجود دارد و در شرایطی که محصولات ضد ویروس متنوعی تولید شده اند، انتخاب نرم افزار مناسب دغدغه کاربران می باشد.

این مقاله ضمن معرفی انواع ویروس ها، نحوه عمل کرد برنامه های ضدویروس و انواع ویروس هایی که ضدویروس ها شناسایی و پاکسازی می کنند را معرفی می کند. همچنین اطلاعاتی که برای انتخاب ابزار مناسب لازم است بیان شده و تعدادی از برنامه های ضد ویروس با هم مقایسه خواهند شد.پس با آموزش این مقاله در سایت سرزمین دانلود با ما همراه باشید.

● ویروس چیست؟
ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند.

ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

برای اولین بار در سال 1984 واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده بودند.

● انواع ویروس
انواع ویروس های رایج را می توان به دسته های زیر تقسیم بندی نمود:

● boot sector :
boot sector اولین Sector بر روی فلاپی و یا دیسک سخت کامپیوتر است. در این قطاع کدهای اجرایی ذخیره شده اند که فعالیت کامپیوتر با استفاده از آنها انجام می شود. با توجه به اینکه در هر بار بالا آمدن کامپیوتر Boot sector مورد ارجاع قرار می گیرد، و با هر بار تغییر پیکربندی کامپیوتر محتوای boot sector هم مجددا نوشته می شود، لذا این قطاع مکانی بسیار آسیب پذیر در برابر حملات ویروس ها می باشد.

این نوع ویروس ها از طریق فلاپی هایی که قطاع boot آلوده دارند انتشار می یابند. Boot sector دیسک سخت کامپیوتری که آلوده شود توسط ویروس آلوده شده و هر بار که کامپیوتر روشن می شود، ویروس خود را در حافظه بار کرده و منتظر فرصتی برای آلوده کردن فلاپی ها می ماند تا بتواند خود را منتشر کرده و دستگاه های دیگری را نیز آلوده نماید. این گونه ویروس ها می توانند به گونه ای عمل کنند که تا زمانی که دستگاه آلوده است امکان boot کردن کامپیوتر از روی دیسک سخت از بین برود.

این ویروس ها بعد از نوشتن بر روی متن اصلی boot سعی می کنند کد اصلی را به قطاعی دیگر بر روی دیسک منتقل کرده و آن قطاع را به عنوان یک قطاع خراب (Bad Sector) علامت گذاری می کند.

● Macro viruses:
این نوع ویروس ها مستقیما برنامه ها را آلوده نمی کنند. هدف این دسته از ویروس ها فایل های تولید شده توسط برنامه هایی است که از زبان های برنامه نویسی ماکرویی مانند مستندات Exel یا Word استفاده می کنند. ویروس های ماکرو از طریق دیسک ها، شبکه و یا فایل های پیوست شده با نامه های الکترونیکی قابل گسترش می باشد.

ویروس تنها در هنگامی امکان فعال شدن را دارد که فایل آلوده باز شود، در این صورت ویروس شروع به گسترش خود در کامپیوتر نموده و سایر فایل های موجود را نیز آلوده می نماید. انتقال این فایل ها به کامپیوتر های دیگر و یا اشتراک فایل بین دستگاه های مختلف باعث گسترش آلودگی به این ویروس ها می شود.

● File infecting viruses:
فایل های اجرایی (فایل های با پسوند .exe و .com) را آلوده نموده و همزمان با اجرای این برنامه ها خود را در حافظه دستگاه بار نموده و شروع به گسترش خود و آلوده کردن سایر فایل های اجرایی سیستم می نمایند. بعضی از نمونه های این ویروس ها متن مورد نظر خود را به جای متن فایل اجرایی قرار می دهند.

● ویروس های چندریخت(Polymorphic):
این ویروس ها در هر فایل آلوده به شکلی ظاهر می شوند. با توجه به اینکه از الگوریتم های کدگذاری استفاده کرده و ردپای خود را پاک می کنند، آشکارسازی و تشخیص این گونه ویروس ها دشوار است.

● ویروس های مخفی:
این ویروس ها سعی می کنند خود را از سیستم عامل و نرم افزارهای ضدویروس مخفی نگه دارند. برای این کار ویروس در حافظه مقیم شده و حائل دسترسی به سیستم عامل می شود. در این صورت ویروس کلیه درخواست هایی که نرم افزار ضدویروس به سیستم عامل می دهد را دریافت می کند. به این ترتیب نرم افزارهای ضدویروس هم فریب خورده و این تصور به وجود می آید که هیچ ویروسی در کامپیوتر وجود ندارد. این ویروس ها کاربر را هم فریب داده و استفاده از حافظه را به صورت مخفیانه انجام می دهند.

● ویروس های چندبخشی:
رایج ترین انواع این ویروس ها ترکیبی از ویروس های boot sector و file infecting می باشد. ترکیب انواع دیگر ویروس ها هم امکان پذیر است.

● سایر برنامه های مختل کننده امنیت:
برخی از محققین اسب تروا(Trojan)، کرم ها و بمب های منطقی را در دسته ویروس ها قرار نمی دهند ولی واقعیت این است که این برنامه ها هم بسیار خطرناک بوده و می توانند خساراتی جدی به سیستم های کامپیوتری وارد نمایند.

اسب های تروا تظاهر می کنند که کاری خاص را انجام می دهند ولی در عمل برای هدف دیگری ساخته شده اند، به عنوان مثال برنامه ای که وانمود می کند که یک بازی است ولی در واقع اجازه دسترسی از راه دور یک کاربر به کامپیوتر را فراهم می آورد.

کرم ها برنامه هایی هستند که مشابه ویروس ها توان تکثیر کردن خود را دارند، ولی برعکس آنها برای گسترش خود نیاز به برنامه هایی دیگر ندارند تا آنها را آلوده کرده و تحت عنوان فایل های آلوده اقدام به انتقال و آلوده کردن دستگاه های دیگر نمایند. کرم ها معمولا از نقاط آسیب پذیر برنامه های e mail برای توزیع سریع و وسیع خود استفاده می نمایند.

بمب های منطقی برنامه هایی هستند که در زمان هایی از قبل تعیین شده؛ مثلا یک روز خاص؛ اعمالی غیر منتظره انجام می دهند. این برنامه ها فایل های دیگر را آلوده نکرده و خود را گسترش نمی دهند.با وجود گسترش روز افزون ویروس ها و تهدیدات اینترنتی می توان با استفاده از نرم افزار های ضد ویروس  تا حد زیادی با ویروس ها و به طور کلی مخاطرات اینترنت مقابله کرد.