آموزش کامل نصب کردن روتر (Router)

در این آموزش چگونگی پیکر بندی یک روتر را برای شما بیان میکنیم. این اموزش از انجایی که با مثال بسیار شیرین تر مینماید فرض را بر این گرفته ایم که شما از روتر EtherFast Cable/DSL استفاده میکنید . با استفاده از این روتر میتوانید سرعت اینترنت خود را بین 253 کاربر تقسیم کنید.

ابتدا سراغ کابل بندی این روتر میرویم . کابلهای شبکه همانطور که میدانید برای اتصال PC ها در شبکه های اترنت به کار میروند بنابراین میتوان منابعی اصلی مانند پرینتر و دسترسی به اینترنت را بین کامپیوتر هایی که در شبکه قرار دارند به اشتراک گذاشت . اینکه شما در شبکه خود از چه کابلی استفاده کنید بسیار مهم است چون که در صورت عدم انتخاب صحیح کابل از سرعت و کیفیت مطلوب برخوردار نمی شوید.

کابلهای شبکه در انواع و درجه های متفاوتی عرضه شده اند که به انها categories میگویند . Category 5 یا همان Cat5 قابل اطمینان ترین کابل است که شما میتوانید این کابل را از بیرون با قیمتی مناسب تهیه کنید.این کابلها از نوع کابلهای جفت شده به هم میباشند چرا که سیم هایی که درون این کابل هستند بصورت جفت شده قرار دارند میتوانید برای انواع کابلها به مقاله مربوطه مراجعه کنید

کابلهای Cat5 با اتصال دهنده های RJ 45 هستند که درون پورتهای RJ 45 جای میگیرند . پورتهای RJ 45 ساده ترین و در عین حال بهترین و معمولترین پورتهای رابط درشبکه برای اتصال دو PC میباشند مودم های کابلی و DSL نیز از پورتهای RJ 45 برای اتصال به اینترنت استفاده میکنند . پورت RJ 45 را میتوانید روی کارت شبکه یا هاب و یا سوئیچ های خود پیدا کنید که در این مقوله انرا روی روتر خود میبینید .

اما برای اینکه بفهمید کابل شما از کدام نوع است یعنی از نوع Straight Through یا از نوع CrossOver Cable است . دو سر کابل را گرفته و کنار هم قرار دهید اگر کابل شما از نوع Straghit Throgh بود سیم های همرنگ با هم در دوسر کابل از نظر مکانی تطبیق میکنند . اما اگر از نوع CrossOver بود این سیم ها به نظم و ترتیب رنگ نخواهند بود.

و اما اینکه برای شروع نصب باید بدانید که چه چیزهایی دارید یا ندارید برای شروع با هم ملزومات را مرور میکنیم:

قبل از تنظیمات روتر مطمئن شوید که از مقدار لازم کابل شبکه برای اتصال مودم به روتر و هر PC به شبکه یا روتر در اختیار دارید. در ضمن شما برای هر PC به یک کارت شبکه نیز نیازمند هستید.

بعضی کابلها یا مودم های DSL از کابلهای CrossOver برای اتصال به روتر استفاده میکنند . بنابراین حتما چک کنید که از چه نوع کابلی استفاده میکنید.وقتی موفق به اتصال دو سخت افزار به همدیگر از طریق کابلها شدید همیشه در صورت منطبق شدن این دو با هم چراغ LED لینک روشن خواهد شد برای مثال چراغ WAN LINK در صورت درست بودن اتصال مودم و روتر روشن میشود . در ضمن احتمالا یک چراغ هم روی کارت شبکه خود برای فایند موفقیت خواهید داشت .

نکته ای که در این قسمت حیاتی به نظر میرسد استفاده از کابلهای هم نوع برای اتصال با روتر میباشد در صورت هر گونه اشکال در بخظ کابل بندی اتصالات شما با مشکل مواجه خواهد شد .حال برای اتصال کابل ها یا مودم به روتر اماده میشویم .ابتدا اداپتور برق را که وظیفه تامین برق روتر شما دارد را به پشت روتر خود بزنید . بعد از اتصال برای انکه از تامین شدن برق روتر خود مطمئن شوید به چراغ LED روی روتر نگاه کنید تا ببینید برق در روتر جاری شده است یا خیر . در ضمن یادتان باشد هر گاه خواستید دو سخت افزار را به هم متصل کنید حتما چراغ link را چک کنید و از روشن بودن ان برای امادگی اتصالی مناسب اگاهی داشته باشید . حال باید مودم یا کارت شبکه خود را به روتر متصل کنید . یکی از سرهای کابل RJ 45 را در مودم دی اس ال خود بزنید و سر دیگر را به پورت WAN روتر وصل کنید . شکل زیر درگاه ورودی مودم DSL شما را نشان میدهد .

نکته دیگر که حائز اهمیت است کابل مودم DSL شماست که باید به فقط به پورت WAN متصل شود جراکه روتر دیگر پورت ها را برای شناسایی مودم استفاده نمیکند.شکل زیر پورت WAN شما را برای یک روتر چهار پورتی نمایش میدهد:

بعد از انکه از اتصال روتر با برق مطمئن شدید مودم DSL راروشن کنید و به چراغ LED لینک WAN نگاه کنید اگر روشن بود یعنی اتصال با روتر از لحاظ فیزیکی عاری از نقص است .حال نوبت به ان رسیده است که کامپیوترهایتان را به روتر متصل کنید . برای هر PC به یک کابل شبکه نیازمندید برای سوئیچها و هابهایی که میخواهید به روتر متصل کنید نیز به یک کابل برای اتصال با پورت RJ 45 نیازمندید.برای اتصال روتر با تنها یک کامپیوتر پورت RJ 45 را با کارت شبکه کامپیوتر متصل کنید و سر دیگر کابل را نیز به standard RJ 45 port روتر متصل کنید. تمامی پورت ها علاوه بر پورت WAN و Uplink از نوع RJ 45 استاندارد هستند برای روتری که تنها یک پورت دارد از پورت LAN برای اتصال استفاده کنید . باری اتصال هاب یا سوئیچ نیز از همان روش فوق استفاده میکنید یعنی یک سر سیم را به پورتRJ وصل میکنید و سر دیگر را به پورت uplink روتر وصل کنید .

اگر شما یک روتریک پورتی دارید و تنها پورت باقیمانده روی هاب یا سوئیچ شما پورت Uplink میباشد کابل را به پورت Uplink متصل کنید و روتر را نیز به پورت LAN و از انجا سوئیچ را به straight mode II تغییر دهید.وقتی از پورت Uplink روتر استفاده میکنید از پورت کناری ان برای اتصال استفاده نکنید چراکه سیم پیچی داخلی انها با همدیگر در ارتباط هستند و در یک لحظه تنها یکی از انها میتواند مورد استفاده قرار بگیرد . بنابراین از پورت کناری ان یعنی فرض کنید یکی درمیان کابلها را میبندید . به شکل نگاهی بیندازید ( اینکار به بهینه سازی عملکرد روتر شما کمک میکند وگرنه اشکال عمده ای در کارکرد روتر ایجاد نمیکند)

پس از اتصال از روشن شدن تمامی چراغهای LED پورتها اگاهی کامل کسب کنید . در ضمن هاب یا سوئیچ شما نیز چراغی برای اعلام صحت اتصال دارد انرا نیز نگاه کنید تا مطمئن شوید. حال نوبت به ان رسیده است تا روتر را به اینترنت متصل کنیم.

در رابطه با تنظیمات TCP/IP قبل از دستکاری حتما این تنظیمات را در جایی نگهداری کنید چراکه بعدا در صورتیکه موفق به ادامه نشدید حداقل بتوانید با تنظیمات قبلی تا زمان رفع اشکال به کارتان ادامه دهید . قبل از نصب روتر حتما قبل ازآن اگر از پروکسی سرور استفاده میکنید انرا بردارید نرم افزارهایی که وظیفه Firewalling دارند را نیز بردارید یا غیر فعال کنید . و نرم افزار های اینترنت login مثل winpoel یا intranet 300 را نیز از کار بیاندازید.اگر از اینترنت اکسپلورر استفاده میکنید به ادرس زیر بروید:

Start>Settings> Control Panel> Internet Options > connections > lan settings تمامی چک مارک های این پنجره را پاک کنید . بعد از ان از مرورگر خود که جلویتان باز است به tools و internet options برگردید و گزینه never dial a connection را از زبانه connections پیدا کرده و تیک بزنید.برای netscae navigator میتوانید به منوی edit رفته و preferences را پیدا کنید و از انجا به proxies بروید و روی direct connection to the internet را کلیک کنید.

اگر از ویندوز 98 به پایین استفاده میکنید به ترتیبی که میگویم عمل کنید:

تمامی تنظیماتی که عوض میکنید را یادداشت کنید تا بعدا با مشکل مواجه نشوید:

روی network neighborhood کلیک راست کنید و گزینه properties را انتخاب کنید . TCP/IP را برای اداپتور شبکه انتخاب کنید و گزینه properties را از انجا کلیک کنید.رو ی زبانه address کلیک کنید و Obtain an IP address automatically را انتخاب کنید.زبانه GateWay را انتخاب کنید و اگر گزینه ای با نام Installed gateway دیدید را با دکمه remove پاک کنید.روی زبانه DNS کلیک کنید و گزینه Disable DNS راا نتخاب کنید . و سپس Ok بزنید.

اگر از ویندوز NT استفاده میکنید:

کلیه تنظیماتی که تغییر میدهید را جایی یادداشت کنید:

روی Network neighborhood کلیک راست کنید و properties را انتخاب کنید . به زبانه پروتوکول بروید و TCP/ip را انتخاب کنید و properties را بزنید در زبانه IP address گزینه Obtain An IP address را انتخاب کنید . هر gateway که دیدید را نیز پاک کنید.اگر از ویندوز 2000 استفاده میکنید بروی My network places کلیک راست کنید و properties را انتخاب کنید روی Local Area Connection دو بار کلیک کنید تا به روتر وصل شوید . روی دکمه properties کلیک کنید و از properties گزینه TCP/ip گزینه Obtain An ip address automatically را انتخاب کنید.احتمال میرود ویندوز شما از شما ادرس فایلهای ویندوز را بخواند که انرا به ادرس مربوطه راهنمایی میکنید و سپس کامپیوتر را دوباره راه اندازی میکنید . حال یک مرورگر باز کنید اکنون باید به اینترنت وصل شوید اگر نشدید مقداری تنظیمات روتر را تغییر دهید . بعضی کامپیوتر ها باید تنظیماتی علاوه بر انچه در فوق گفته شد باید اعمال شود بر انها که باید ان کارها را نیز بکنید.

آشنایی با سوئیچ شبکه

سوئیچ شبکه از مجموعه ای کامپیوتر ( گره ) که توسط یک محیط انتقال ( کابلی یا بدون کابل ) به یکدیگر متصل می گردند ، تشکیل شده است. در شبکه از تجهیزات خاصی نظیر هاب و روتر نیز استفاده می گردد. سوئیچ یکی از عناصر اصلی و مهم در شبکه های کامپیوتری است . با استفاده از سوئیچ ، چندین کاربر قادر به ارسال اطلاعات از طریق شبکه در یک لحظه خواهند بود. سرعت ارسال اطلاعات هر یک از کاربران بر سرعت دستیابی سایر کاربران شبکه تاثیر نخواهد گذاشت . سوئیچ همانند روتر که امکان ارتباط بین چندین شبکه را فراهم می نماید ، امکان ارتباط گره های متفاوت ( معمولا کامپیوتر ) یک شبکه را مستقیما با یکدیگر فراهم می نماید. شبکه ها و سوئیچ ها دارای انواع متفاوتی می باشند.سوئیچ هائی که برای هر یک از اتصالات موجود در یک شبکه داخلی استفاده می گردند ، سوئیچ های LAN نامیده می شوند. این نوع سوئیچ ها مجموعه ای از ارتباطات شبکه را بین صرفا دو دستگاه که قصد ارتباط با یکدیگر را دارند ، در زمان مورد نظر ایجاد می نماید.

مبانی شبکه:

عناصر اصلی در یک شبکه کامپیوتری به شرح زیر می باشند:

شبکه: شبکه شامل مجموعه ای از کامپیوترهای متصل شده (با یک روش خاص )، به منظور تبادل اطلاعات است. گره: گره ، شامل هر چیزی که به شبکه متصل می گردد ، خواهد بود.( کامپیوتر ، چاپگر و ... )

سگمنت: سگمنت یک بخش خاص از شبکه بوده که توسط یک سوئیچ ، روتر و یا Bridge از سایر بخش ها جدا شده است .

ستون فقرات: کابل اصلی که تمام سگمنت ها به آن متصل می گردند. معمولا ستون فقرات یک شبکه دارای سرعت به مراتب بیشتری نسبت به هر یک از سگمنت های شبکه است . مثلا ممکن است نرخ انتقال اطلاعات ستون فقرات شبکه 100 مگابیت در ثانیه بوده در صورتیکه نرخ انتقال اطلاعات هر سگمنت 10 مگابیت در ثانیه باشد.

توپولوژی: روشی که هر یک از گره ها به یکدیگر متصل می گردند را گویند.

کارت شبکه: هر کامپیوتر از طریق یک کارت شبکه به شبکه متصل می گردد.در اکثر کامپیوترهای شخصی ، کارت فوق از نوع اترنت بوده ( دارای سرعت 10 و یا 100 مگابیت در ثانیه ) و در یکی از اسلات های موجود روی برد اصلی سیستم ، نصب خواهد شد.

آدرس MAC: آدرس فیزیکی هر دستگاه ( کارت شبکه ) در شبکه است. آدرس فوق یک عدد شش بایتی بوده که سه بایت اول آن مشخص کننده سازنده کارت شبکه و سه بایت دوم ، شماره سریال کارت شبکه است .

Unicast : ارسال اطلاعات توسط یک گره با آدرس خاص و دریافت اطلاعات توسط گره دیگر است .

Multicast : یک گره ، اطلاعاتی را برای یک گروه خاص ( با آدرس مشخص ) ارسال می دارد.دستگاه های موجود در گروه ، اطلاعات ارسالی را دریافت خواهند کرد.

Broadcast: یک گره اطلاعاتی را برای تمام گره های موجود در شبکه ارسال می نماید.در استفاده از سوئیچ در اکثر شبکه های متداول ، به منظور اتصال گره ها از هاب استفاده می شود.

همزمان با رشد شبکه ( تعداد کاربران ، تنوع نیازها ، کاربردهای جدید شبکه و ...) مشکلاتی در شبکه های فوق به وجود می آید :

Scalability : در یک شبکه مبتنی بر هاب ، پهنای باند بصورت مشترک توسط کاربران استفاده می گردد. با توجه به محدود بودن پهنای باند ، همزمان با توسعه، کارآئی شبکه به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت . برنامه های کامپیوتر که امروزه به منظور اجراء بر روی محیط شبکه ، طراحی می گردنند به پهنای باند مناسبی نیاز خواهند داشت . عدم تامین پهنای باند مورد نیاز برنامه ها ، تاثیر منفی در عملکرد آنها را به دنبال خواهد داشت .

Latency : به مدت زمانی که طول خواهد کشید تا بسته اطلاعاتی به مقصد مورد نظر خود برسد ، اطلاق می گردد. با توجه به اینکه هر گره در شبکه های مبتنی بر هاب می بایست مدت زمانی را در انتظار سپری کرده ( ممانعت از تصادم اطلاعات ) ، به موازات افزایش تعداد گره ها در شبکه ، مدت زمان فوق افزایش خواهد یافت . در این نوع شبکه ها در صورتیکه یکی از کاربران فایل با ظرفیت بالائی را برای کاربر دیگر ارسال نماید ، تمام کاربران دیگر می بایست در انتظار آزاد شدن محیط انتقال به منظور ارسال اطلاعات باشند. به هرحال افزایش مدت زمانی که یک بسته اطلاعاتی به مقصد خود برسد ، هرگز مورد نظر کاربران یک شبکه نخواهد بود.

Network Failure : در شبکه های مبتنی بر هاب ، یکی از دستگاه های متصل شده به هاب قادر به ایجاد مسائل و مشکلاتی برای سایر دستگاههای موجود در شبکه خواهد بود. عامل بروز اشکال می تواند عدم تنظیم مناسب سرعت ( مثلا تنظیم سرعت یک هاب با قابلیت 10 مگابیت در ثانیه به 100 مگابیت در ثانیه ) و یا ارسال بیش از حد بسته های اطلاعاتی از نوع Broadcast ، باشد.

Collisions : در شبکه های مبتنی بر تکنولوژی اترنت از فرآینده خاصی با نام CSMA/CD به منظور ارتباط در شبکه استفاده می گردد. فرآیند فوق نحوه استفاده از محیط انتقال به منظور ارسال اطلاعات را قانونمند می نماید. در چنین شبکه هائی تا زمانیکه بر روی محیط انتقال ترافیک اطلاعاتی باشد ، گره ای دیگر قادر به ارسال اطلاعات نخواهد بود. در صورتیکه دو گره در یک لحظه اقدام به ارسال اطلاعات نمایند ، یک تصادم اطلاعاتی ایجاد و عملا بسته های اطلاعاتی ارسالی توسط هر یک از گره ها نیز از بین خواهند رفت . هر یک از گره های مربوطه ( تصادم کننده ) می بایست بمدت زمان کاملا تصادفی در انتظار باقی مانده و پس از فراهم شدن شرایط ارسال ، اقدام به ارسال اطلاعات مورد نظر خود نمایند. هاب مسیر ارسال اطلاعات از یک گره به گره دیگر را به حداقل مقدار خود می رساند ولی عملا شبکه را به سگمنت های گسسته تقسیم نمی نماید. سوئیچ به منظور تحقق خواسته فوق عرضه شده است .

یکی از مهمترین تفاوت های موجود بین هاب و سوئیچ ، تفسیر هر یک از پهنای باند است. تمام دستگاه ای متصل شده به هاب ، پهنای باند موجود را بین خود به اشتراک می گذارند.در صورتیکه یک دستگاه متصل شده به سوئیچ ، دارای تمام پهنای باند مختص خود است. مثلا در صورتیکه ده گره به هاب متصل شده باشند ، ( در یک شبکه ده مگابیت درثانیه) هر گره موجود در شبکه بخشی از تمام پهنای باند موجود ( ده مگابیت در ثانیه ) را اشغال خواهد کرد. ( در صورتیکه سایر گره ها نیز قصد ارتباط را داشته باشند) . در سوئیچ ، هر یک از گره ها قادر به برقراری ارتباط با سایر گره ها با سرعت ده مگابیت در ثانیه خواهد بود. در یک شبکه مبتنی بر سوئیچ ، برای هر گره یک سگمنت اختصاصی ایجاد خواهد شد. سگمنت های فوق به یک سوئیچ متصل خواهند شد. در حقیقت سوئیچ امکان حمایت از چندین ( در برخی حالات صدها ) سگمنت اختصاصی را دارا است . با توجه به اینکه تنها دستگاه های موجود در هر سگمنت سوئیچ و گره می باشند ، سوئیچ قادر به انتخاب اطلاعات ، قبل از رسیدن به سایر گره ها خواهد بود. در ادامه سوئیچ، فریم های اطلاعاتی را به سگمنت مورد نظر هدایت خواهد کرد. با توجه به اینکه هر سگمنت دارای صرفا" یک گره می باشد ، اطلاعات مورد نظر به مقصد مورد نظر ارسال خواهند شد. بدین ترتیب در شبکه های مبتنی بر سوئیچ امکان چندین مبادله اطلاعاتی به صورت همزمان وجود خواهد داشت . با استفاده از سوئیچ ، شبکه های اترنت بصورت full-duplex خواهند بود. قبل از مطرح شدن سوئیچ ، اترنت بصورت half-duplex بود. در چنین حالتی داده ها در هر لحظه امکان ارسال در یک جهت را دارا می باشند.

در یک شبکه مبتنی بر سوئیچ ، هر گره صرفا با سوئیچ ارتباط برقرار می نماید ( گره ها مستقیما با یکدیگر ارتباط برقرار نمی نمایند) . در چنین حالتی اطلاعات از گره به سوئیچ و از سوئیچ به گره مقصد به صورت همزمان منتقل می گردند. در شبکه های مبتنی بر سوئیچ امکان استفاده از کابل های بهم تابیده و یا فیبر نوری وجود خواهد داشت . هر یک از کابل های فوق دارای کانکتورهای مربوط به خود برای ارسال و دریافت اطلاعات می باشند. با استفاده از سوئیچ ، شبکه ای عاری از تصادم اطلاعاتی به وجود خواهد آمد. انتقال دو سویه اطلاعات در شبکه های مبتنی بر سوئیچ ، سرعت ارسال و دریافت اطلاعات افزایش می یابد. اکثر شبکه های مبتنی بر سوئیچ به دلیل قیمت بالای سوئیچ ، صرفا از سوئیچ به تنهائی استفاده نمی نمایند. در این نوع شبکه ها از ترکیب هاب و سوئیچ استفاده می گردد. مثلا یک سازمان می تواند از چندین هاب به منظور اتصال کامپیوترهای موجود در هر یک از دپارتمانهای خود استفاده و در ادامه با استفاده از یک سوئیچ تمام هاب ها(مربوط به هر یک از دپارتمانها) به یکدیگر متصل می گردد.

تکنولوژی سوئیچ ها: سوئیچ ها دارای پتانسیل های لازم به منظور تغییر روش ارتباط هر یک از گره ها با یکدیگر می باشند.

 
تفاوت سوئیچ با روتر چیست ؟
سوئیچ ها معمولا در لایه دوم (Data layer) مدل OSI فعالیت می نمایند.در لایه فوق امکان استفاده از آدرس های MAC ( آدرس های فیزیکی ) وجود دارد. روتر در لایه سوم (Network) مدل OSI فعالیت می نمایند. در لایه فوق از آدرس های IP ر IPX و یا Appeltalk استفاده می شود. ( آدرس های منطقی ) . الگوریتم استفاده شده توسط سوئیچ به منظور اتخاذ تصمیم در رابطه با مقصد یک بسته اطلاعاتی با الگوریتم استفاده شده توسط روتر ، متفاوت است . یکی از موارد اختلاف الگوریتم های سوئیچ و هاب ، نحوه برخورد آنان با Broadcast است . مفهوم بسته های اطلاعاتی از نوع Broadcast در تمام شبکه ها مشابه می باشد.

در چنین مواردی ، دستگاهی نیاز به ارسال اطلاعات داشته ولی نمی داند که اطلاعات را برای چه کسی می بایست ارسال نماید. به دلیل عدم آگاهی و دانش نسبت به هویت دریافت کننده اطلاعات ، دستگاه مورد نظر اقدام به ارسال اطلاعات بصورت broadcast می نماید. مثلا هر زمان که کامپیوتر جدید و یا یک دستگاه به شبکه وارد می شود ، یک بسته اطلاعاتی از نوع Broadcast برای معرفی و حضور خود در شبکه ارسال می دارد. سایر گره ها قادر به افزودن کامپیوتر مورد نظر در لیست خود و برقراری ارتباط با آن خواهند بود. بنابراین بسته های اطلاعاتی از نوع Broadcast در مواردیکه یک دستگاه نیاز به معرفی خود به سایر بخش های شبکه را داشته و یا نسبت به هویت دریافت کننده اطلاعات شناخت لازم وجود نداشته باشند ، استفاده می گردند. هاب و یا سوئیچ ها قادر به ارسال بسته ای اطلاعاتی از نوع Broadcast برای سایر سگمنت های موجود در حوزه Broadcast می باشند. روتر عملیات فوق را انجام نمی دهد. در صورتیکه آدرس یک دستگاه مشخص نگردد ، روتر قادر به مسیریابی بسته اطلاعاتی مورد نظر نخواهد بود.

ویژگی فوق در مواردی که قصد جداسازی شبکه ها از یکدیگر مد نظر باشد ، بسیار ایده آل خواهد بود. ولی زمانیکه هدف مبادله اطلاعاتی بین بخش های متفاوت یک شبکه باشد ، مطلوب به نظر نمی آید. سوئیچ ها با هدف برخورد با مشکل فوق عرضه شده اند. سوئیچ های LAN بر اساس تکنولوژی packet-switching فعالیت می نمایند. سوئیچ یک ارتباط بین دو سگمنت ایجاد می نماید. بسته های اطلاعاتی اولیه در یک محل موقت ( بافر) ذخیره می گردند ، آدرس فیزیکی (MAC) موجود در هدر خوانده شده و در ادامه با لیستی از آدرس های موجود در جدول Lookup ( جستجو) مقایسه می گردد. در شبکه های LAN مبتنی بر اترنت ، هر فریم اترنت شامل یک بسته اطلاعاتی خاص است . بسته اطلاعاتی فوق شامل یک عنوان (هدر) خاص و شامل اطلاعات مربوط به آدرس فرستنده و گیرنده بسته اطلاعاتی است . سوئیچ های مبتنی بر بسته های اطلاعاتی به منظور مسیریابی ترافیک موجود در شبکه از سه روش زیر استفاده می نمایند:

Cut-Through ، Store-and-forward ، Fragment-free

سوئیچ های Cut-through : بلافاصله پس از تشخیص بسته اطلاعاتی توسط سوئیچ ، آدرس MAC خوانده می شود. پس از ذخیره سازی شش بایت اطلاعات که شامل آدرس می باشند ، بلافاصله عملیات ارسال بسته های اطلاعاتی به گره مقصد آغاز می گردد. ( همزمان با دریافت سایر بسته های اطلاعاتی توسط سوئیچ ) . با توجه به عدم وجود کنترل های لازم در صورت بروز خطاء در روش فوق ، سوئیچ های زیادی از روش فوق استفاده نمی نمایند.

سوئیچ های store-and-forward : تمام بسته اطلاعاتی را در بافر مربوطه ذخیره و عملیات مربوط به بررسی خطاء ( CRC) و سایر مسائل مربوطه را قبل از ارسال اطلاعات انجام خواهند داد. در صورتیکه بسته اطلاعاتی دارای خطاء باشد ، بسته اطلاعاتی دور انداخته خواهد شد.در غیراینصورت ، سوئیچ با استفاده از آدرس MAC ، بسته اطلاعاتی را برای گره مقصد ارسال می نماید. اغلب سوئیچ ها از ترکیب دو روش گفته شده استفاده می نمایند. در این نوع سوئیچ ها از روش cut-through استفاده شده و به محض بروز خطاء از روش store-and-forward استفاده می نمایند.

Fragment-free :  یکی دیگر از روش های مسیریابی ترافیک در سوئیچ ها که کمتر استفاده می گردد ، fragment-free است . روش فوق مشابه cut-through بوده با این تفاوت که قبل از ارسال بسته اطلاعاتی 64 بایت آن ذخیره می گردد.

سوئیچ های LAN دارای مدل های متفاوت از نقطه نظر طراحی فیزیکی می باشند. سه مدل رایج در حال حاضر بشرح زیر می باشند:

Shared memory : این نوع از سوئیچ ها تمام بسته های اطلاعاتی اولیه در بافر مربوط به خود را ذخیره می نمایند. بافر فوق به صورت مشترک توسط تمام پورت های سوئیچ ( اتصالات ورودی و خروجی ) استفاده می گردد. در ادامه اطلاعات مورد نظر به کمک پورت مربوطه برای گره مقصد ارسال خواهند شد.

Matrix: این نوع از سوئیچ ها دارای یک شبکه (تور) داخلی ماتریس مانند بوده که پورت های ورودی و خروجی همدیگر را قطع می نمایند. زمانیکه یک بسته اطلاعاتی بر روی پورت ورودی تشخیص داده شد ، آدرس MAC آن با جدول lookup مقایسه تا پورت مورد نظر خروجی آن مشخص گردد . در ادامه سوئیچ یک ارتباط را از طریق شبکه و در محلی که پورت ها همدیگر را قطع می کنند ، برقرار می گردد.

Bus Architecture: در این نوع از سوئیچ ها به جای استفاده از یک شبکه ( تور) ، از یک مسیر انتقال داخلی ( Bus) استفاده و مسیر فوق با استفاده از TDMA توسط تمام پورت ها به اشتراک گذاشته می شود. سوئیچ های فوق برای هر یک از پورت ها دارای یک حافظه اختصاصی می باشند.

Transparent Bridging: اکثر سوئیچ های LAN مبتنی بر اترنت از سیستم ی با نام transparent bridging برای ایجاد جداول آدرس lookup استفاده می نمایند. تکنولوژی فوق امکان یادگیری هر چیزی در رابطه با محل گره های موجود در شبکه ، بدون حمایت مدیریت شبکه را فراهم می نماید. تکنولوژی فوق داری پنج بخش متفاوت است : Learning،Flooding،Filtering،Forwarding،Aging

نحوه عملکرد تکنولوژی فوق بشرح زیر است :

سوئیچ به شبکه اضافه شده و تمام سگمنت ها به پورت های سوئیچ متصل خواهند شد. گره A بر روی اولین سگمنت ( سگمنت A) ، اطلاعاتی را برای کامپیوتر دیگر ( گره B) در سگمنت دیگر ( سگمنت C) ارسال می دارد.
سوئیچ اولین بسته اطلاعاتی را از گره A دریافت می نماید. آدرس MAC آن خوانده شده و آن را در جدول Lookup سگمنت A ذخیره می نماید. بدین ترتیب سوئیچ از نحوه یافتن گره A آگاهی پیدا کرده و اگر در آینده گره ای قصد ارسال اطلاعات برای گره A را داشته باشد ، سوئیچ در رابطه با آدرس آن مشکلی نخواهد داشت . فرآیند فوق را Learning می گویند.با توجه به اینکه سوئیچ دانشی نسبت به محل گره B ندارد ، یک بسته اطلاعاتی را برای تمام سگمنت های موجود در شبکه ( بجز سگمنت A که اخیرا یکی از گره های موجود در آن اقدام به ارسال اطلاعات نموده است . )

فرآیند ارسال یک بسته اطلاعاتی توسط سوئیچ ، بمنظور یافتن یک گره خاص برای تمام سگمنت ها ، Flooding نامیده می شود.گره B بسته اطلاعاتی را دریافت و یک بسته اطلاعاتی را بعنوان Acknowledgement برای گره A ارسال خواهد کرد. بسته اطلاعاتی ارسالی توسط گره B به سوئیچ می رسد. در این زمان ، سوئیچ قادر به ذخیره کردن آدرس MAC گره B در جدول Lookup سگمنت C می باشد. با توجه به اینکه سوئیچ از آدرس گره A آگاهی دارد ، بسته اطلاعاتی را مستقیما برای آن ارسال خواهد کرد. گره A در سگمنتی متفاوت نسبت به گره B قرار دارد ، بنابراین سوئیج می بایست به منظور ارسال بسته اطلاعاتی دو سگمنت را به یکدیگر متصل نمائید. فرآیند فوق Forwarding نامیده می شود. در ادامه بسته اطلاعاتی بعدی از گره A به منظور ارسال برای گره B به سوئیچ می رسد ، با توجه به اینکه سوئیج از آدرس گره B آگاهی دارد ، بسته اطلاعاتی فوق مستقیما برای گره B ارسال خواهد شد. گره C اطلاعاتی را از طریق سوئیچ برای گره A ارسال می دارد. سوئیچ آدرس MAC گره C را در جدول Lookup سگمنت A ذخیره می نماید ، سوئیچ آدرس گره A را دانسته و مشخص می گردد که دو گره A و C در یک سگمنت قرار دارند. بنابراین نیازی به ارتباط سگمنت A با سگمنت دیگر به منظور ارسال اطلاعات گره C نخواهد بود. بدین ترتیب سوئیچ از حرکت بسته های اطلاعاتی بین گره های موجود در یک سگمنت ممانعت می نماید. فرآیند فوق را Filtering می گویند.

Learning و Flooding ادامه یافته و به موازات آن سوئیچ ، آدرس های MAC مربوط به گره ها را در جداول Lookup ذخیره می نماید. اکثر سوئیچ ها دارای حافظه کافی به منظور ذخیره سازی جداول Lookup می باشند. به منظور بهینه سازی حافظه فوق ، اطلاعات قدیمی تر از جداول فوق حذف تا فرآیند جستجو و یافتن آدرس ها در یک زمان معقول و سریعتر انجام پذیرد. بدین منظور سوئیج ها از روشی با نام aging استفاده می نمایند. زمانیکه یک Entry برای یک گره در جدول Lookup اضافه می گردد ، به آن یک زمان خاص نسبت داده می شود. هر زمان که بسته ای اطلاعاتی از طریق یک گره دریافت می گردد ، زمان مورد نظر به هنگام می گردد. سوئیچ دارای یک یک تایمر قابل پیکربندی بوده که باعث می شود، Entry های موجود در جدول Lookup که مدت زمان خاصی از آنها استفاده نشده و یا به آنها مراجعه ای نشده است ، حذف گردند . با حذف Entry های غیرضروری ، حافظه قابل استفاده برای سایر Entry ها بیشتر می گردد. در مثال فوق ، دو گره سگمنت A را به اشتراک گذاشته و سگمنت های A و D بصورت مستقل می باشند. در شبکه های ایده آل مبتنی بر سوئیچ ، هر گره دارای سگمنت اختصاصی مربوط بخود است . بدین ترتیب امکان تصادم حذف و نیازی به عملیات Filtering نخواهد بود. فراوانی و آشفتگی انتشار در شبکه های با توپولوژی ستاره (Star) و یا ترکیب Bus و وStar یکی از عناصر اصلی شبکه که می تواند باعث از کار افتادن شبکه گردد ، هاب و یا سوئیچ است.

Spanning tree به منظوری پیشگیری از مسئله " آشفتگی انتشار" و سایر اثرات جانبی در رابطه با Looping شرکت DEC پروتکلی با نام STP)Spanning-tree Protocol) را ایجاد نموده است . پروتکل فوق با مشخصه 802.1d توسط موسسه IEEE استاندارد شده است .

آشنایی با مودم (Modem)

مو دم یکی از ابزارهای رایانه‌ای است که برای اتصال دو کامپیوتر به یکدیگر از طریق خطوط‌ مختلف مخابراتی استفاده می‌‌شود. البته هریک از این دو کامپیوتر می‌‌توانند راهی به یک شبکه رایانه‌ای باشند.
نام مودم (Modem) مخفف Modular-Demodular است.

مودم های سریعی که در اینترنت روزانه استفاده می شوند، مودم های کابل و مودم های ADSL هستند. در ارتباطات تلفنی، مودم های رادیویی چهارچوب های مکرر از اطلاعات را در سرعت های اطلاعاتی بالا در اتصالات رادیویی میکروویو انتقال می دهند که بعضی از آنها بیش از یکصد میلیون بیت در هر ثانیه را منتقل می سازند. مودم های نوری اطلاعات را از فیبرهای نوری انتقال می دهند. اغلب اطلاعات متصل شده ی درون قاره ای کنونی از مودم های نوری برای انتقال در فیبرهای نوری زیردریایی استفاده می کنند. مودم های نوری به طور روتین دارای نرخ ها و سرعت های اطلاعاتی در دسترس حدود یک میلیون (910×1) بیت در هر ثانیه دارند. یک کیلو بیت در هر ثانیه ( s/kbit یا s/ kb یا (kbpsهمانطور که در این مقاله استفاده شد میانگین 1000 بیت در هر ثانیه است و 1024 بیت در هر ثانیه نمی باشد. برای مثال یک مودم 56 کیلویی قادر به انتقال اطلاعات تا بیش از 56000 بیت در هر ثانیه از طریق خط تلفن است.

تاریخچه مودم:
خدمات سیمی اخبار در دهه ی 1920 تجهیزات پیچیده ای بودند که تعریف را برآورد می ساختند اما نقش مودم برای نقش و کاربرد تسهیم شایع بود، بنابراین به طور رایج و مشترک در تاریخچه ی مودم ها مشمول نمی شوند. George Stibitz یک ماشین تحریر خودکار گیرنده ی پیام از مسافات دور جدید Hampshireb را به یک کامپیوتر در شهر نیویورک توسط خطوط تلفن در 1940 اتصال داد اما کلمه ی " مودم" هنوز ابداع نشده بود، بنابراین این نیز به حساب نمی آید.

مودم ها در آمریکا بخشی از سیستم دفاعی هوایی SAGE در دهه ی 1950 بودند که ترمینال ها را در پایگاه های مختلف هوایی، سایت های رادارها و مراکز توصیه و کنترل را به مراکز هدایت SAGE در آمریکا و کانادا متصل می کردند. SAGE در خطوط ارتباطی تخصیص یافت اما قطعات در هر انتها مشابه به مفهوم مودم های کنونی بودند. IBM مقاطعه کار اولیه برای هر دوی کامپیوترها و مودم های استفاده شده در سیستم SAGE بود.

چند سال بعد، شانس در میان CEO ی خطوط هوایی آمریکایی و یک مدیر ناحیه ای از IBM ایجاد شد که منجر به ایجاد یک مینی SAGE به عنوان یک سیستم بلیط دهی خطوط هوایی خودکار شد. ترمینال ها در ادارات بلیط دهی متصل یک کامپیوتر مرکزی بودند که موجودیت و در دسترس بودن را مدیریت می کرد. سیستم SABRE نیای سیستم Sabre کنونی است.

امتیاز انحصاری در آمریکا AT&T:
طی سال های بسیار AT&T یک کالای اعضاری در آمریکا در استفاده از خطوط تلفن باقی ماند که فقط اجازه می داد قطعات عرضه شده ی AT&T به شبکه اش پیوند بخورند. برای گروه رو به رشد کاربران کامپیوتری، AT&T دو سری زیر مجموعه ی دیجیتالی در 1958 معرفی کرد.
در تابستان 1960، نام دیتافون ((Data – phone برای جایگزینی واژه ی پیشتر زیر مجموعه ی دیجیتالی digital subset معرفی شد. تلفن اطلاعات Data – Phone 202 یک سرویس همزمان نیمه دوتایی بود که در اواخر 1960 به اوج رسید. در 1960، 20 IB, 20 IA معرفی شدند. مودم های هم زمان بودند که از دو بیت در هر band (علامت در ثانیه) کلید انتقال فاز استفاده می کردند.

103A در سال 1962 به بازار آمده و سرویس کامل دوتایی در 300 baud در خطوط تلفنی نرمال داشت.
FSK با استفاده تماس در 1070 یا 1270 هرتز بود و مودم پاسخگویی در 2025 یا 2225 هرتز انتقال می یافت. AS103 موجود در ترمینال های کم سرعت مانند IBM 2441, ASR33, KSR33 حال استفاده می شود. AT&T هزینه های مودم را با معرفی 113D اوریجتال و مودم های 113B /C فقط برای پاسخ کاهش داد.

مودم باهوش:
پیشرفت اصلی بعدی مودم ها، مودم های باهوش است که در سال 1981 توسط ارتباطات Hays معرفی شد. این مودم ها مودم استاندارد 103A bit /s بود اما به یک کنترل کننده ی کوچک می چسبید که به کامپیوتر اجازه می داد تا توصیه های را به آن ارسال کرده و آن را قادر به عملکرد خط تلفن سازد. سری توصیه شامل دستورالعمل ها برای برچیدن و آویزان کردن تلفن، شماره گیرها و تماس های پاسخگویی بودند. سری توصیه ی Hays اصلی اساسی برای کنترل کامپیوتر مودم های مدرن باقی می ماند. پیش از این مودم ها، مودم ها تقریبا اصلی اساسی برای کنترل کامپیوتر مودم های مدرن باقی می ماند. پیش از این مودم ها، مودم ها تقریبا به طور جهانی نیازمند یک پروسه ی دو مرحله ای برای فعال سازی یک اتصال بودند. 21 کاربرد می بایستی به طور دستی شماره ی دو دست را می گرفت روی گوشی تلفن استاندارد و سپس گوشی بدون یک متصل کننده ی صدایی می گذاشت.

سخت افزار add- ons شناخته شده به عنوان تماس گیرنده dialer در شرایط خاص استفاده شدند و در کل توسط شماره گیری فرد کار کردند. با مودم باهوش کامپیوتر قادر به شماره گیری به طور مستقیم با ارسال پیام به مودم بود بدین سان نیاز به تلفن مربوطه برای شماره گیری و متصل کننده ی صوتی حذف شد و در عوض مستقیما بر روی خط تلفن گذاشته شد و موجب تسهیل کار و عملکرد شد. برنامه های ترمینالی که لیست های شماره های تلفن را حفظ می کردند و پیام های تماسی را می فرستادند رایج شدند و این مودم ها و کلون هایش به انتشار سیستم های بر دو تابلوی اعلانات نیزی کوک کرد (BBSs).

سرعت های رو به افزایش (V.21 V.22 V.22bis):
مودم های باند صوتی در کل در 300 و 1200 بیت در هر ثانیه (V.21, V.22) در میانه ی دهه ی 1980 ماندند که چه در طول این دوره، متصل کنند وی صوتی از میان برداشته شد. مودم های سازش پذیر باهوش روانه بازار شدند.
مودم bit /S2400 برای لپ تاپ. یک سیستم bit /S2400V.22bis مشابه در مفهوم به سیگنال رسانی 1200- bit /s Bell 212 در آمریکا معرفی شد و به طور متفاوت تر و غیرسازگار در اروپا به بازار آمد. در اواخر دهه ی 1980، اغلب مودم ها قادر به پشتیبانی تمام این استانداردها بودند و bit /S2400 عملکرد رایج شد.

بسیاری از استانداردهای دیگر نیز برای اهداف ویژه معرفی شدند که با استفاده از کانال پر سرعت برای دریافت و یک کانال کم سرعت تر برای ارسال بود. یک نمونه ی نوعی در سیستم Minitel فرانسوی استفاده شد که در آن ترمینال های کاربر اکثریت زمانشان را صرف دریافت اطلاعات می کردند. مودم در ترمینال Minitel بدین سان در  bit /S1200برای گیرندگی و bit /S75 برای ارسال پیام به عقب به سرورها کرد. چنین راه حل هایی در بسیاری از شرایطی که در آن یک سو اطلاعات بیشتری را نسبت به سوی دیگر می فرستد مفید بودند. به علاوه ی تعداد استانداردهای با سرعت متوسط مانند Minitel، چهار شرکت آمریکایی برای نسخه های پر سرعت کالای یکسان مشهود شدند.

Telebit مودم پیشگام خود را در سال 1984 معرفی کرد که تعداد زیادی از کانال های کم سرعت برای ارسال یکطرفه در سرعت های بالائی  bit /S18400استفاده شد. یک کانال اضافی منفرد در جهت عکس موجب شد دو مودم مقدار اطلاعات لازم را هر مودم در انتهای اتصال ارتباط دهند و مودم ها قادر به سوئیچینگ بودند در جهتی که دارای کانال های پر سرعت بود.

مودم های پیشگام نیز یک ویژگی را حمایت کردند که به آنها اجازه داد تا پروتکل " g" uncp حمایت کرده و به طور مشترک از سیستم های unix برای ارسال ایمیل استفاده کنند و سرعت سیستم را بالا ببرند بدین سان پیشگام ها بینهایت در سیستم های unix رایج شدند و در بازار در دهه ی 1990 قالب گشتند.

ربوتیک های آمریکا (USR) سیستم مشابهی را با نام HST معرفی کردند گرچه فقط عرضه تر 9600 بیت در ثانیه بود و کانال برگشت عظیم تری را ارائه می کرد در عوض USR بازار بزرگی را در میان آمار بران F : donet با ارائه ی مودم هایش به سیساب های BBS با قیمت کمتر ایجاد کرد که موجب فروشش به کاربران نهایی ایی شد که خواستار انتقالات فایل سریعتر بودند.

Hayes مجبور به رقابت بود و استاندارد 9600 بیت در ثانیه خود را بان نام 96 Express معرفی کرد که همچنین که با نام ping pong نیز معروفی کشور در کل مشابه PEP تله بیت بود

تصحیح خطا و فشردگی:
عملکرد های با این سرعت موجب بروز محدودیت هایی از خطوط تلفن شده که منجر به نرخ های خطای بالا شد و در راستایش سیستم های تصحیح خطای مودم ها معرفی شد که مشهورترینش سیستم های MNP میکروکام بود. یک رشته از استانداردهای MNP در دهه ی 1980 ایجاد شده اند که نرخ اطلاعات موثر را تا مقدار کمتری در هر زمان از حدود 25% در MNP1 به 5% MNP4 کاهش دادن 50 MNP یک پله جلوتر رفت و فشردگی اطلاعات را به سیستم اضافه نمود و بدین سان به طور حتم نرخ اطلاعات بالا می رود : در کل کاربر انتظار دارد که مودم MNP 3/1 برابر نرخ اطلاعات نرمال مودم را انتقال دهد. MNP سپس گشوده شده در سری مودم های 2400 بیت در ثانیه مشهود شد و هرگز انتشار نیافت.

ویژگی مشترک این مودم های پر سرعت ممنون برگشت که به آنها اجازه می داد در مورد مودم های دارای قابلیت کمتر استفاده کند. در طول تماس حاصله ی مودم یک سری از سیگنال ها را به درون خط برده و منتظر پاسخ مودم به آنها می شود. با سرعت بالا شروع می کنند و سرعتشان تا اینکه پاسخی بشنوند پایین می آید. بدین سان دو مودم USR قادر به اتصال در bit /S9600 بودند اما وقتی کاربر با یک مودم 2400 .Bit /s تماس می گیرد USR به سرعت رایج2400 bit /s برمی گردد. بدون چنین سیستمی اپراتور مجبور به داشتن چندین خط چندگانه برای کاربرد با سرعت بالا و پایین شد.

مودم‌های آنالوگ:
این مودم‌ها مرسوم‌ترین مودم‌ها در ایران هستند که عموما برای اتصال به اینترنت استفاده می‌‌شوند.
کار این مودم‌ها به این صورت است که به خطوط آنالوگ تلفن شهری متصل می‌‌شوند و کار تبدیل اطلاعات دیجیتال به آنالوگ (و برعکس) را انجام می‌‌دهند.می‌توانند راهی به یک شبکه رایانه‌ای باشند. مودم‌ها انواع مختلفی دارند که در کل می‌‌توان آنها را به این گروه‌ها تقسیم بندی کرد.

مودم‌های دیجیتال:
این مودم‌ها برای اتصال به خطوط دیجیتال تلفن‌ شهری استفاده می‌شوند، و کار تبدیل اطلاعات دیجیتال خطوط تلفن را به اطلاعات قابل فهم برای رایانه (و برعکس) را انجام می‌دهند. هزینه این اتصال نسبت به هزینه خطوط آنالوگ بالاتر است و بالاترین نرخ انتقال اطلاعات در این مودم‌ها برابر 64 کیلوبیت در ثانیه است.

مودم های Bonding:
این مودم که به عنوان مودم تسحیمی این هم شناخته شده است دو یا چند خط تلفن دارد و آنها را برای حصول شماره گیری با سرعت بالای 200 یا بیشتر تاکید می کند برای مثال یک مودم Bonding k56 دوگانه k112 سرعت با استفاده از دو خط تلفن دارد. سرعت دون دو کردن محدود به حداکثر سرعت هر کانال می شود بنابراین یک مودم k56 هر فایل را فقط با سرعت k56 دریافت می کند. امتیاز این مودم این است که قادر به انتشار دریافت فایل های چند گانه مانند از طریق کانال های مودم Bonding است که دریافت را سریعتر می سازد و تکله های متفاوت فایل را از طریق کانال های مختلف سریعتر دریافت می کند. این مودم های استفاده شده در حالت چند کانال با ISP یکی از آنها، ISP باید اتصالات همزمان چند گانه را از یک کاربر پشتیبانی کند این نوع مودم ها برای اولین بار در اواسط دهه 1990 ایجاد شدند به سبب فقدان پشتیبانی از جانب ISPها و معرفی اتصالات اینترنتی یا باند وسیع این نوع مودم ها هرگز در میان کاربران خانگی خیلی مشهود نشده اند. مودم های صوتی جدید امروزی ttu- tv092 استاندارد به مدار نزدیکی ره یافت دهنده ی shanon کانال های تلفنی pstn مورد استفاده نشان هستند. آنها مودم های صوتی / اطلاعاتی / فاکس Plug and Play هستند.

 

مودم های رادیویی:
ماهواره وسیع مستقیم wifi و تلفن های موبایل همگی برای ارتباط از مودم ها استفاده می کنند همانند اغلب دیگر سرویس های بیسم امروزی. ارتباطات تلفنی جدید و شبکه های اطلاعاتی نیز کار بروی وسیع از مودم های رادیوی ایجاد می کنند که اتصالات اطلاعاتی فاصله ی طولانی در آنها نیاز هستند. چنین سیستم هایی بخشی مهم از PSTN هستند و همچنین در کار بروی رایج برای اتصالات شبکه ای کامپیوتری با سرعت بالا برای طرح بندی حیطه هاست که در آنها فیبر اقتصادی نمی باشد.
حتی در جایی که کابل نصب می شود، گاهی ممکن است عملکرد بهتری حاصل شود یا بخش های دیگر سیستم با استفاده از بسامدهای رادیویی و تکنیک های مدل سازی از طریق یک کابل ساده تر است. کابل Coaxial پهنای باند وسیعی دارد و اتنیوشن سیگنال مشکلی اصلی در نرخ های اطلاعات بالا شدند اگر یک سیگنال دیجیتال استفاده می شود. با استفاده از یک مودم مقدار بیشتری از اطلاعات دیجیتالی قابل انتقال از طریق بخش منفرد سیم می شود. تلویزیون کابلی دیجیتال و سرویس های اینترنتی کابلی از مودم های بسامد رادیویی برای ادامه نیازهای پهنای باند و افزایش خانه داران جدید استفاده می کنند.

استفاده از مودم نیز موجبات دستیابی چند گانه دید بسامد را برای استفاده فراهم می آورند و با استفاده از کاربران بسیار استفاده کننده از سیم تک ارتباط دیجیتالی کامل دوتایی ایجاد می کنند. مودم های بی سیم تنوع نوعی بسیار دارند با پهنای باندها و سرعت های متفاوت هستند و گاهی اوقات با هوش محسوب می شوند و انتقال دهنده اطلاعاتی هستند که بر روی یک بسامد حامل برای ایجاد اتصالات ارتباطی بیسیم همزمان برای کار همزمان بر روی بسامدهای متفاوت مدل سازی می شود. و در روش مشابه با مودم با خط تلفیتشان کار می کنند. نوعا، نیمه دوتایی بودند بدین معنا که قادر به ارسال و دریافت همزمان اطلاعات نبودند و برای جمع آوری مقادیر اطلاعات از موقعیت های مختلف دستیابی آسان به زیر ساخت سیمی(سیم دار) ندارد. و به طور رایج توسط شرکت های مصرفی برای جمع آوری اطلاعات استفاده می شوند. مودم های باهوشی با یک دسترسی رسانه ای کنترل کننده درونی که از اطلاعات تصادفی از اطلاعات مجددا ارسال شده که به طور صحیح دریافت شده ممانعت می کند و نوعا نیازمند پهنای باند بیشتری نسبت به مودم های شفاف هستند و نرخ های اطلاعاتی بالاتری را به دست می آورند. استاندارد IEEEA 802.11 تعریف کننده ی طرح مدل سازی گستره کوتاه است که بر روی یک مقیاس بزرگ در جهان استفاده می شود.

WiMax,Wifi:
در استانداردهای WiMax,Wifi مودم های استفاده می شوند و در بسامدهای امواج کوچک عمل می کنند. Wifi اصولاَ در لب تاپ ها برای اتصالات اینترنتی و پروتکل کاربرد بیسیم (WAP) استفاده می شوند.

مودم های متحرک و روتر(مسیریاب):
مودم های خارجی حفظ تلفنی متحرک (GPRS, UMTS) نیز به عنوان کارت اطلاعاتی و روتر rouder سلولی شناخته می شوند. کارت اطلاعاتی یک کارت PC است که در آن کارت تلفن مشمول می شود در حالیکه یک روتر سلولی می تواند شامل یا فاقد کارت اطلاعاتی خارجی باشد اغلب روتر rouder های سلولی اینطورند برای روتر rouder سلولی باند پهن متحرک WAARCM3.
امروزه مودم های USP با یک نگه دارنده کارت SIM مشتق شده وجود دارند یعنی شما فقط نیازمند پورت USP و یک مودم برای اتصال به اینترنت هستید.