آموزش 10 روش ایمن سازی سیستم عامل لینوکس

بدون تردید یک کامپیوتر رومیزی با سیستم عامل  لینوکس بسیار امن تر از همان کامپیوتر با سایر سیستم عامل ها  مخصوصا ویندوز خواهد بود. نکته مهم این است که همیشه برای رسیدن به یک سطح خوب امنیتی حتما لازم نیست از نرم افزارهای امنیتی و تکنیک های خاص استفاده کنید. گاهی اوقات آسان ترین را ه ها برای کسب امنیت، آنهایی هستند که به آسانی فراموش می شوند. ممکن است احساس کنید این موارد بسیار عادی و ساده  هستند اما شاید در همین نکات عادی راه کارهای امنیتی ای بیابید که تاکنون نمی دانستید. اگر یک کاربر تازه کار لینوکس هستید، 10 ترفندی که در ادامه معرفی خواهیم کرد محل خوبی برای شروع است. در نتیجه مطمئن باشید تجربه خوبی از لینوکس خواهید داشت.پس با آموزش این 10 ترفند کاربردی برای افزایش امنیت این سیستم عامل محبوب در سایت سرزمین دانلود با ما همراه باشید.

1. قفل کردن صفحه نمایش (Screen Lock) و خروج از سیستم (Log Out) مهم هستند. بیشتر کاربران فراموش می کنند که لینوکس محیطی چندکاربره دارد. به همین خاطر، شما می توانید از سیستم خارج شوید و سایرین وارد سیستم شوند (Log In). این هم بدین معنی است که دیگران هم می توانند به سیستم شما دسترسی داشته باشند، و هم بدین معنی که شما نیز می توانید همین کار را انجام دهید.پس فراموش نکنید باید هنگامی که کارتان تمام می شود از سیستم خارج شوید. البته خروج از سیستم تنها گزینه مقابل روی شما نیست.
اگر تنها کاربر سیستمتان هستید، می توانید به جای خروج، صفحه را قفل کنید. قفل کردن صفحه به سادگی صورت می گیرد و به این معنی است که هنگام بازگشت به سیستم یک پسورد از شما خواسته می شود. فرقی که قفل کردن با خروج از سیستم دارد اینست که می توانید برنامه ها را در حال اجرا رها کنید و صفحه را قفل نمایید. وقتی که با وارد کردن پسورد سیستم را باز می کنید همان برنامه ها کماکان در حال اجرا هستند و می توانید از آنها استفاده نمایید.

2. پنهان کردن فایل ها و پوشه ها یک محکم کاری سریع است. در لینوکس فایل ها و پوشه ها با اضافه کردن یک نقطه “.” به ابتدای اسمشان پنهان (Hidden) می شوند. بنابراین برای مثال فایل “Test” در یک مرورگر فایل نمایش داده می شود اما “Test.” نه. اکثر کاربران نمی دانند که اجرای دستور “ls – a” فایل ها و پوشه های پنهان را نمایش خواهد داد. در حالت گرافیکی هم با زدن همزمان دکمه های “Ctrl + H” می توانید فایل ها و پوشه های پنهان را ببینید. بنابراین اگر فایل و پوشه هایی دارید که نمی خواهید همکارانتان آنها را ببینند، به راحتی می توانید یک نقطه به ابتدای نام آنها بیافزایید. از خط فرمان هم می توانید با اجرای این دستور این کار یعنی mv test .test از آن استفاده کنید.

3. فراموش نکنید همواره یک پسورد خوبو غیر قابل حدس زدن بسیار ضروری است. کلید طلایی شما برای امنیت در یک کامپیوتر لینوکس، پسوردتان است. اگر پسوردتان را به دیگران بگویید یا یک پسورد ضعیف و قابل حدس زدن داشته باشید گویی که کلید طلایی یتان را به دیگران داده اید. اگر برای مثال از توزیعی مانند اوبونتو استفاده می کنید، یک پسورد نسبت به فدورا به کاربران اختیارات بیشتری می دهد. پس باید مطمئن باشید که یک پسورد قوی انتخاب کرده اید. برنامه های تولیدکننده پسورد نیز وجود دارند که می توانند کمکتان کنند. برای مثال Automated Password Generator گزینه خوبی است که می تواند در این زمینه به شما کمک نماید.

4. نصب کردن نرم افزارهای اشتراک فایل یک سرازیری لغزنده است. بسیاری از کاربران لینوکس تمایل زیادی به اشتراک فایل دارند. اگر می خواهید این ریسک را در خانه انجام دهید، اشکالی ندارد. اما وقتی سر کار هستید، نه تنها راه را برای یک دعوا و مرافعه توسط شرکت با خودتان باز کرده اید، بلکه راه را برای کاربران دیگر نیز باز می گذارید که ممکن است به اطلاعات حساسی روی کامپیوترتان دسترسی داشته باشند. پس، به عنوان یک  توصیه نرم افزارهای اشتراک فایل را نصب نکنید.

5. به روز رسانی سیستم به طور مرتب، یک کار عاقلانه است. لینوکس ویندوز نیست. در ویندوز شما به روز رسانی های امنیتی را هنگامی دریافت می کنید که مایکروسافت آنها را منتشر کند که می تواند چندین ماه بعد باشد. در لینوکس یک به روز رسانی امنیتی ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت بعد از شناسایی یک حفره امنیتی منتشر شود. هم در KDE و هم در Gnome نرم افزارهای به روز رسانی از اینترنت وجود دارند. اگر همیشه آنها را در حال اجرا داشته باشید می توانید از انتشار موقع یک به روز رسانی مطلع شوید.

6. نصب یک ویروس یاب واقعا در لینوکس مفید است. نمی دانم باور می کنید یا نه. ضد ویروس ها در لینوکس هم جای خودشان را دارند. درست است که امکان ایجاد یک مشکل در لینوکس که دلیلش یک ویروس باشد بسیار کم و در حد صفر است؛ اما آن ایمیل هایی که برایتان می آید و شما به دوستان ویندوزی یتان فوروارد می کنید می تواند مشکل ساز باشد. با یک ضدویروس خوب، مثل ClamAV می توانید مطمئن شوید ایمیل هایی که از کامپیوتر شما ارسال می شود هیچ چیز مخربی همراه ندارند که بتواند برای شما یا شرکت تان مشکل ایجاد کند.

7. وجود SELinux کاربردهایی دارد. SELinux یا (Security Enhanced Linux) به وسیله موسسه ملی امنیت آمریکا ایجاد شده است و به قفل کردن دسترسی به کنترل نرم افزارها کمک می کند. و این کار را بسیار خوب انجام می دهد. مطمئنا SELinux گاهی اوقات می تواند یک مزاحم باشد. در بعضی موارد ممکن است مقدار کمی کارآیی سیستم را کاهش دهد. یا اینکه ممکن است برخی نرم افزارها با وجود SELinux برای نصب دچار مشکل بشوند. به هر حال امنیتی که با نصب SELinux یا AppArmor شرکت Novell به دست می آورید به نکات منفی اش می ارزد. در هنگام نصب فدورا امکان فعال کردن SELinux را دارید.

8. ایجاد پوشه home در یک پارتیشن جداگانه امن تر است. نصب پیش فرض لینوکس پوشه home را که حاوی اطلاعات شخصی کاربران است درست در root سیستم قرار می دهد. این خوب است اما اولا حالت استاندارد است و هر کسی به کامپیوتر شما دسترسی داشته باشد دقیقا می داند که اطلاعات تان در کجا قرار دارد. ثانیا اگر سیستمتان به دلیلی دچار مشکل شود و سیستم عامل قابل دسترسی نباشد ممکن است اطلاعاتتان از بین برود. برای حل این مشکل می توانید home را در یک پارتیشن جداگانه قرار دهید. اگر از دست دادن اطلاعاتتان بسیار نگرانتان می کند می توانید این کار با ارزش را انجام دهید.

9. استفاده از یک محیط کاربری غیر متعارف به همان اندازه طلا می ارزد! محیط های کاربری جایگزین برای KDE و Gnome شامل Enlightenment, Blackbox, Fluxbox و غیره به کامپیوترتان یک احساس و جلوه جدید می بخشد و یک راه ساده جلوی پایتان می گذارد که جلوی چشم های فضول را بگیرید! من از Fluxbox بر روی کامپیوتری استفاده کردم؛ وقتی می خواستم فقط یک کار انجام دهد: مرور در شبکه. این به راحتی قابل دستیابی است. یک منو برای موس برای نرم افزاری که می خواهید استفاده کنید ایجاد کنید. دیگران قادر به اجرای هیچ نرم افزاری نیستند به جز آن چیزی که توسط شما ارائه شده است. به هر حال اکثر کاربران هیچ ایده ای برای گشت وگذار در این محیط ها ندارند.

10. متوقف کردن سرویس ها بهترین کار است. این یک کامپیوتر میزکار است. یک سرور نیست. پس چرا سرویس هایی مانند httpd, ftpd و sshd را اجرا می کنید؟ شما نباید به آنها نیاز داشته باشید و آنها فقط یک  تهدید برای امنیت کامپیوترتان هستند. اگر نمی دانید چگونه آنها را متوقف کنید، اجرایشان نکنید. فایل /etc/inetd.conf را چک کنید و مطمئن شوید که تمام سرویس های غیر لازم کامنت شده اند.   

لینوکس‌ در‌ برابر ‌‌ویندوز ( قسمت دوم )

لینوکس در سایه همکاری و تبادلات علمی هزاران نفر در سرتاسر جهان ایجاد شده و توسعه یافته است. این همکاری چنان گسترده و زیبا بوده و هست، که به سیستم‌عامل گنو/لینوکس لقب «یکی از زیباترین دستاوردهای همکاری جمعی بشر» داده شده است. فرهنگ حاکم در جامعه گنو/لینوکس و بازمتن، فرهنگ کمک، اشتراک اطلاعات و تلاش برای بهبود هرچه بیشتر محصولات و «انجام هرکاری که از دستت برمی آید» است.

هرکس که می خواهد با این سیستم‌عامل کار کند، باید همه دیدگاه‌ها و عقاید قبلی خود را درباره نرم‌افزارها و سیستم‌عامل کنار گذاشته و با یک دیدگاه جدید و طرز فکر متحول شده وارد دنیای گنو/لینوکس شود، زیرا با فرهنگ حاکم متفاوتی روبه‌رو خواهد بود. گنو/لینوکس نوید دهنده آزادی است. لینوکس به طور نمونه به ارائه دو واسطه گرافیکی کاربر،KDE و Gnone می‌پردازد.
در توزیع‌های عمده لینوکس، لیندوز موجب شده واسطه کاربر شباهت بیشتری به ویندوز داشته باشد. همچنین XPde for Linux نیز در شباهت لینوکس به ویندوز نقش موثری دارد. واسطه گرافیکی کاربر در سیستم‌های لینوکس اختیاری است و حال آن که این واسطه جزء جدایی ناپذیر OS در ویندور است. سرعت، کارایی و اطمینان در اجرای یک سرور به جای لینوکس که فاقد واسطه گرافیکی کاربر است، افزایش یافته است و این در حالی است که دیگر نسخه‌های سرور ویندوز قادر به انجام چنین عملی نیستند. در واقع واسطه گرافیکی کاربر در لینوکس، اجرا و کنترل از راه دور را برای یک رایانه لینوکس آسانتر و طبیعی تر از رایانه ویندوز جلوه می‌دهد.

واسطه نمای متنی:
این واسطه به عنوان یک مفسر دستوری نیز شناخته شده است. کاربران ویندوز برخی اوقات از آن به عنوان یک اعلان از سوی DOS نیز یاد می‌کنند. کاربران لینوکس آن را به عنوان یک برنامه واسطه معرفی می‌کنند. هر نوع از ویندوز به یک مفسر دستوری مجهز است، اما انواع مختلف ویندوز از مفسرهای مختلفی نیز برخوردارند.
به طور کلی، مفسرهای دستوری ویندوز سری x9 شباهت زیادی به یکدیگر دارند و نسخه‌های کلاس NT نیز مفسرهای دستوری مشاهبی را در خود جای داده‌اند. اما تفاوت‌هایی در بین این دو دسته از ویندوز وجود دارد.
لینوکس مانند دیگر نسخه‌های یونیکس، از مفسرهای دستوری چندگانه پشتیبانی می‌کند، اما معمولا از یک نوع که به عنوان BASH شناخته می شود، استفاده می‌کند. از دیگر مفسرها می توان از Korn shell، Bourne shell، ash و C shell یاد کرد.

هزینه‌ها:
برای یک desktop و یا کاربرد خانگی، می‌توان گفت لینوکس خیلی ارزان و یا رایگان است در حالی است که ویندوز گران است. در کاربرد سرور نیز لینوکس در مقایسه با ویندوز بسیار ارزان است. مایکروسافت اجازه می دهد، یک کپی از ویندوز تنها برای یک رایانه استفاده شود. برای اولین بار در ویندوز XP، آنها با استفاده از نرم‌افزاری به اعمال این قانون (در ابتدا فعال‌سازی تولید ویندوز و سپس ویندوز Genuine) می‌پردازند.


دستیابی به سیستم‌عامل:
برای دستیابی به لینوکس باید رایانه ای جدید را که لینوکس از پیش بر روی آن نصب شده خریداری کرد. لیندوز که در حال حاضر لینسپایر نامیده می‌شود، لیست تمامی فروشندگانی که رایانه‌هایی مجهز به لیندوز را به فروش می‌رسانند، ارائه می‌دهد. اگر شما خواستار نصب لینوکس هستید، می‌توانید به خرید رایانه‌ای بدون سیستم‌عامل از Dell و یا Wal-Mart که برای نصب انواع لینوکس کامل است، اقدام کنید.
نصب ویندوز همیشه یکسان است و این در حالی است که توزیع‌های مختلف لینوکس برنامه‌های نصب خود را دارند که حتی این امر می‌تواند در نسخه‌های مختلف توزیع یکسان، تغییر یابد.

اجرای برنامه از طریق سی دی:
یکی از کارهایی که لینوکس می‌تواند انجام دهد و ویندوز نمی‌تواند، اجرا شدن از روی سی دی است. برای اجرا، ویندوز باید ابتدا روی دیسک سخت نصب شود. اگر نصب ویندوز در مقطعی قطع شود، نمی‌توان رایانه را راه‌اندازی کرد. برنامه‌ای رایگان با نام BartPE وجود دارد که می‌تواند برخی از برنامه‌های ویندوز را از طریق سی‌دی bootable اجرا کرد.
به طور عادی، لینوکس نیز از طریق یک دیسک سخت اجرا می‌شود، اما تعداد خیلی کمی از نسخه‌های لینوکس هستند که بدون نصب شدن بر روی دیسک سخت، کاملا از طریق سی دی اجرا می‌شوند.
در نسخه‌های لینوکس مبنی بر سی‌دی، کاربرد از دیسک سخت متفاوت است. برخی از آنها مانند لیندوز، هیچ چیزی را بر روی دیسک سخت چک نمی‌کنند و تجربه لینوکس را به راحت‌ترین و امن‌ترین نحو امکان می‌سازند.

نرم‌افزار کاربردی:
در مقایسه لینوکس و ویندوز می‌توان گفت، نرم‌افزارهای کاربردی بیشتری برای ویندوز موجود است.
کسب نرم‌افزار کاربردی:اگر به خرید یک کپی از ویندوز بر روی CD-ROM اقدام کنید، نمی‌توانید به نرم‌افزارهای کاربردی آن دسترسی پیدا کنید. اما اگر به خرید یک یا چند کپی از لینوکس بپردازید، می‌توانید نرم‌افزارهای کاربردی آن را به صورت رایگان دریافت کنید. رایانه ای جدید به همراه ویندوزی که از پیش بر روی آن نصب شده نیازمند به نرم‌افزارهای کاربردی دارد. هر توزیع لینوکس با انواع متعددی ارائه می شود. هر چه نسخه گرانتر باشد، نرم‌افزارهای بیشتری نیز خواهد داشت.

نصب نرم‌افزارهای کاربردی:
نصب کاربردها تحت ویندوز در حالی که استاندارد نشده‌اند، معمولا همسان است. نصب نرم‌افزار تحت لینوکس در هر توزیع متغایر است و به راحتی، سادگی و آشکاری ویندوز نمی‌باشد. لیندوز به کاربران اجازه می‌دهد به نصب نرم‌افزارها در شرایطی شبیه به بهنگام کردن ویندوز بپردازند. در لینوکس کاربردها پس از دانلود شدن، به طور خودکار نصب می‌شوند که این سرویس‌دهی به صورت رایگان صورت نمی‌پذیرد.

ویروس‌ها و جاسوس‌ها:
انواع مختلفی از برنامه‌های نرم‌افزاری بداندیش وجود دارد که معمول‌ترین آنها به عنوان ویروس و جاسوس نامیده می‌شوند. جاسوس در ویندوز به مشکلی بزرگ تبدیل شد در حالی که مایکروسافت به خرید یک شرکت نرم‌افزاری ضد جاسوس اقدام کرد و تولیدات خود را با عنوان برنامه ضد جاسوس مایکروسافت در سال ‌ 2005روانه بازار کرد. بخش عظیمی از این نرم‌افزارهای مخرب در ویندوز عمل می‌کنند.

کاربران و اسم رمز:
لینوکس و ویندوز 2000/XP هر دو نیازمند نام کاربر و اسم رمز و زمان راه اندازی هستند. ویندوزهای XP و 2000 و لینوکس از نمونه‌های متعدد و یا طبقه‌های مختلفی از کاربران حمایت می‌کنند. لینوکس و ویندوز می‌توانند کاربران را به گروه‌های مختلف دسته بندی کنند و مزایا را برای یک گروه نسبت به یک کاربر ارائه می‌دهند. اما فایل‌ها در لینوکس تنها متعلق به یک کاربر یا گروه، معین شده است.

خطاهای برنامه‌ای:
تمامی نرم‌ افزارها خطاهای برنامه‌‌نویسی دارند و خواهند داشت. لینوکس در داشتن خطاهای نرم‌افزاری کمتر در مقایسه با ویندوز شهرت دارد. ویندوز از سوی برنامه نویسانی طراحی می‌شود که اشتباهات آنها به دلیل این که مایکروسافت به انتشار کدهای اصلی خود برای ویندوز نمی‌پردازد، مخفی می‌ماند.
در مقایسه لینوکس از سوی هزاران برنامه نویس در سراسر جهان طراحی می‌شود. آنها به انتشار کد منبع برای سیستم‌عامل می‌پردازند و هر برنامه‌نویس علاقه‌مند می‌تواند به بررسی آنها اقدام کند.

● سایر مقالات مرتبط با این موضوع

لینوکس ‌‌در‌ برابر ‌‌ویندوز (قسمت سوم)

استفاده از سخت افزار و نرم افزار در ویندوز و لینوکس‌:
برنامه‌ای که از سوی لینوکس نوشته شده، نمی‌تواند تحت ویندوز عمل کند و بالعکس. این امر یک قانون است، ‌اما می‌توان گفت که چندین استثنا نیز وجود دارد. این استثناها نصب یک سیستم‌عامل را بر روی دیگری فراهم می‌سازد. برای مثال، در رایانه‌ای که با لینوکس کار می‌کند، می‌توان به نصب یک کپی از ویندوز پرداخت.
در سیستم عامل ویندوز که تحت لینوکس اجرا می‌شود، نیز می‌توان به نصب تمامی برنامه‌های ویندوز اقدام کرد. در آن واحد یک رایانه می‌تواند با دو سیستم عامل اجرا شود.

لینوکس ‌‌در‌ برابر ‌‌ویندوز ابزارهای سخت افزاری پشتیبانی شده‌:
در مقایسه ابزارهای سخت‌افزاری پشتیبانی شده، می‌توان گفت که در هنگام استفاده از ویندوز، سخت‌افزارهای بیشتری کار می‌کند و این بدان دلیل است که فروشندگان سخت‌افزار، راه‌اندازهای بیشتری برای ویندوز می‌نویسند که این امر در لینو‌کس صدق نمی‌کند. هنگامی که ویندوز XP به بازار ارایه شد، بسیاری از دستگاه‌های جانبی موجود کار نمی‌کرد، زیرا XP به راه‌اندازهای جدید نیاز دارد و فروشندگان انگیزه کمی برای نوشتن راه‌انداز برای سخت‌افزارهای قدیمی داشتند.

سخت افزار سیستم عامل‌:
لینوکس در بسیاری از پایگاه‌های سخت‌افزاری قابل اجرا است که این امر در ویندوز امکان‌پذیر نیست. برای مثال، ویندوز NT تا هنگامی که مایکروسافت تفکر خود را تغییر نداده باشد، در MIPS CPU قابل اجرا است. اما برای لینوکس کسی وجود ندارد تا ذهن خود را تغییر دهد. لینوکس در دامنه وسیعی از رایانه‌ها اجرا می‌شود. به‌دلیل توانایی آن در اجرا شدن بدون واسطه گرافیکی کاربر، به سخت‌افزار کمتری در مقایسه با ویندوز نیاز دارد. لینوکس می‌تواند در رایانه های شخصی بسیار قدیمی نیز اجرا شود.

کاربران پرشمار:
لینوکس سیستم چندکاربری است که ویندوز این‌گونه نیست. ویندوز طوری طراحی شده که در یک زمان یک کاربر می‌تواند از آن استفاده کند. دیتابیس‌هایی که تحت ویندوز اجرا می‌شوند، موجب می‌شوند چند کاربر همزمان به آن دسترسی داشته باشند، اما سیستم عامل تنها برای سر و ‌کار داشتن با یک نفر ساخته شده است. لینوکس مانند دیگر گونه‌های یونیکس برای سر و کار داشتن با چندین کاربر همزمان طراحی شده است.

گنو/لینوکس: سیستم عاملی حرفه‌ای‌:
گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفه‌ای است. یعنی ممکن است یک کاربر کاملا غیر فنی برای مدیریت آن و انجام برخی از تنظیمات سخت‌افزاری دچار مشکل شود و نتواند به‌راحتی این کار را انجام دهد. البته برخی از توزیع‌های گنو/لینوکس این امور را بسیار ساده ‌(و حتی راحت‌تر از ویندوز) ‌کرده‌اند. ولی با این حال به‌طور‌ کلی، گنو/لینوکس یک سیستم عامل حرفه‌ای است که در عین سادگی، از پیچیدگی‌های فنی زیادی برخوردار است. البته تمام کاربران لازم نیست این امور را بدانند. مثلا یک کارمند دفتری که اموری مانند تایپ و حسابداری را با کامپیوترش انجام می‌دهد، ممکن است از نظر فنی تفاوتی را احساس نکند.
برخلاف ویندوز، نکات بی‌پایانی برای یادگیری در گنو/لینوکس وجود دارد. این سیستم عامل 4 سال براحتی شما را مشغول خواهد کرد و می‌توانید مطمئن باشید پس از آن باز هم مطالب جدیدی برای یادگیری وجود خواهند داشت!
برخلاف ویندوز، در گنو/لینوکس راحت‌تر هستید تا بسیاری از کارهای پیکربندی و سیستمی را از خط فرمان بسیار قدرتمند و عالی آن انجام دهید. با این‌که برای بسیاری از امور مانند ویندوز ابزارهای گرافیکی طراحی شده‌ است، یک کاربر حرفه‌ای واقعا از خط‌ فرمان گنو/لینوکس لذت خواهد برد. خط‌ فرمان ویندوز را اصلا می‌توان خط فرمان نامید؟!

گنو/لینوکس: بهشت برنامه‌نویسان‌:
گنو/لینوکس را بهشت برنامه‌نویسان نامیده‌اند. برخلاف ویندوز که بیشتر ابزارهای برنامه‌نویسی روی آن‌را باید جداگانه نصب و حتی خریداری کنید، گنو/لینوکس به‌همراه همه ابزارهای برنامه‌نویسی مورد نیازتان و با هر زبانی که فکر کنید ارایه می‌شود. کافی است آن‌را نصب کنید و کار برنامه‌نویسی‌آن را با ابزارهای دلخواهتان شروع کنید.

شبکه‌بندی:
هر دو سیستم می‌توانند قرارداد TCP/IP را اجرا کنند. لینوکس می‌تواند شبکه‌بندی ویندوز را انجام دهد که این بدان معنا است که لینوکس می‌تواند در شبکه ویندوز رایانه‌ها ظاهر شود و در فایل‌ها و چاپگرها سهیم شود. لینوکس می‌تواند بر روی شبکه‌بندی ویندوز شرکت کنند که این مساله برای ویندوز نیز صادق است.

تقسیم بندی دیسک سخت:
ویندوز باید از سوی یک تقسیم‌بندی ابتدایی بوت شود. اما لینوکس می‌تواند یا از طریق یک تقسیم‌بندی اولیه و یا از طریق تقسیم‌بندی استدلالی قرار گرفته در یک تقسیم‌بندی توسعه‌یافته بوت شود. ویندوز باید از سوی اولین سخت‌افزار بوت شود و لینوکس می‌تواند از سوی هر نوع دیسک سخت در رایانه به این امر اقدام کند.

فایل‌های ذخیره شده بر روی دیسک سخت‌:
ویندوز برای این‌گونه فایل‌ها از فایل مخفی استفاده می‌کند که این فایل‌ها مانند OS در تقسیم‌بندی یکسان قرار می‌گیرد. لینوکس از تقسیم‌بندی اختصاصی برای فایل‌های ذخیره شده در دیسک سخت استفاده می‌کند.

سیستم فایل‌ها:
ویندوز در سیستم فایل‌ها از 12FAT،16 FAT،32 FAT و یا NTFS ، که بهترین انتخاب است، استفاده می‌کند.
سیستم فایل‌های FAT قدیمی‌تر هستند. لینوکس نیز سیستم‌های فایلی مخصوص به‌خود دارد. سیستم پیش‌فرض که برای لینوکس استفاده می‌شود، 2ext نام دارد که هم‌اکنون به 3 ext تغییر یافته است.

درجه‌بندی فایل‌ها:
ویندوز و لینوکس از راهکاری متفاوت در درجه‌‌بندی فایل‌های خود استفاده می‌کنند. ویندوز از درجه‌‌بندی فایل‌ها بر مبنای حجم استفاده می‌کند، لینوکس طرحی یکپارچه را به کار می‌بندد. ویندوز برای نشان‌دادن ابزارها و تقسیم بندی‌های سخت افزاری متفاوت از حروف الفبا استفاده می‌کند. تحت ویندوز شما باید از حجم یک فایل برای انتخاب آن مطلع باشید. در لینوکس تمامی دایرکتوری‌ها به دایرکتوری اصلی ضمیمه شده است. در لینوکس استانداردی در این که کدام دایرکتوری‌های فرعی برای کدام ابزار استفاده می‌شود، وجود ندارد و این در حالی است که دیسک A همیشه برای فلاپی درایو استفاده می‌شود و دیسک c بخشی از تقسیم‌بندی بوت شده است.

فایل‌های مخفی:
هر دو سیستم از فایل مخفی، فایل‌هایی که کاربر در هنگام لیست کردن در یک دایرکتوری آنها را نمی‌بیند، برخوردار هستند.

داده‌های کاربر:
برنامه‌های ویندوز موجب می‌شود اطلاعات کاربران را در هر کجا ذخیره کند. این امر دیسک سخت را برای پشتیبانی از فایل‌های داده‌های کاربر غیر ممکن می‌سازد. لینوکس تمامی داده‌های کاربر را در دایرکتوری ذخیره می‌کند که شرایط را برای جابجایی از یک رایانه قدیمی به یک رایانه جدید آسانتر می‌سازد.

انتخاب لینوکس به‌جای ویندوز:
پیش‌بینی‌ها از آینده روشن لینوکس خبر می‌دهند. دلیل این امر، رایگان بودن، بیشتر شدن کاربرد آن، استفاده از Open Office به‌عنوان یک تولید شگفت‌آور، شباهت زیاد آن به واسطه گرافیکی کاربر، کیفیت بالا و مقاومت آن در برابر هزاران ویروس و کرم ویندوز نام برده شده است.

● سایر مقالات مرتبط با این موضوع