چالش‌های روانی مهاجرت برای ایرانیان؛ از بحران هویت تا احساس تنهایی تا...

چالش‌های روانی مهاجرت برای ایرانیان؛ از بحران هویت تا احساس تنهایی تا...

وب سایت سرزمین دانلود گزارش میدهد: چرا مهاجرت کردن میتواند بلای جان سلامت روان و آرامش روح ایرانیان مقیم خارج شود؟ آیا این رویه برای همه یکسان است؟ آیا روانشناسی مهاجرت کردن را بد می داند و ترجیح میدهد افراد با وجود مشکلات بسیار در خانه پدری مانده و از کشورشان دست نکشند؟ در ادامه بیشتر توضیح میدهیم.


چالش های روانی مهاجرت برای ایرانیان چیست؟

همه ما افرادی را در دوست و آشنا می شناسیم که مهاجرت کرده اند. کشور مقصد تفاوتی ندارد، آمریکا، کانادا، استرالیا و حتی اروپا. مقاصد دور و نزدیک یک معنی را می دهند. مهاجرت با تمام آورده های خود سخت است و میتواند چالش های روانی برای مهاجرین ایرانی به همراه داشته باشد. یادتان باشد، این چاش ها در همه سنین وجود دارد و افراد به نوعی از آن تاثیرپذیری دارند.

به همین دلیل موضوعاتی که پای ایرانیان خارج از کشور را به جلسات مشاوره با روانشناس میکشاند بعضا متفاوتی با افراد مقیم داخل است. در ادامه به بررسی این چالش ها از دید تجربی می پردازیم، چیزهایی را روایت می کنیم که متخصصین روانشناس از جلسات خود برای ما طرح کرده اند. اما اگر شما هم نیاز به خدماتی مانند مشاوره از خارج ایران دارید میتوانید از لینک زیر استفاده کنید:

https://www.wikiravan.com/مشاوره-خارج-از-کشور-روانشناسی

اینکه روانشناس با نگاهی علمی و تجربی در کنارتان باشد به خودی خود برا حل مشکلات بسیار مفید است. پس فرصت استفاده از مشاوره آنلاین برای خارج از ایران را از دست ندهید.


تلاطم عاطفی مهاجرت

وقتی فردی تصمیم به مهاجرت از دیار خود می‌گیرد، بیشتر تمرکزش روی موارد ظاهری مانند ویزا، محل اقامت یا شغل است. اما زیر پوست این تغییر بزرگ، امواجی از احساسات پنهان جریان دارد. مهاجرت، صرفاً جابه‌جایی فیزیکی نیست بلکه تلاطم عاطفی عمیقی است که روان را می‌تکاند. بسیار بعد از چند سال که از مهاجرتشان می گذرد این را احساس می کنند، اما عده ای از همان اول متوجه تغییرات روانی و احساسی خود می شوند.


مهاجرت فقط جابه‌جایی فیزیکی نیست؛ واپاشی درونی هم هست

هر مهاجری دیر یا زود متوجه می‌شود که مهاجرت، چیزی فراتر از عبور از مرزهاست. از بین رفتن حس امنیت، ناپایداری هویت و کاهش اعتماد به نفس، اغلب به شکل ناگهانی ظاهر می‌شود. هر روز با خود می‌پرسی: «آیا من واقعاً اینجا تعلق دارم؟»

هر چقدر بعد مسافت بیشتری با ایران داشته باشید این احساس بیشتر است، هر چقدر در کشور مقصد تنهاتر باشید و تغییرات اساسی در زندگی شخصی ایجاد کرده باشید این تغییرات بیشتر احساس می شوند.


بحران هویت؛ وقتی "من کی‌ام؟" بی‌پاسخ می‌ماند

در سرزمین مادری ما ایران، هویت ایرانیان با زبان، فرهنگ، رفتار اجتماعی و حتی غذا تعریف می‌شود. اما در غربت، این مؤلفه‌ها تضعیف می‌شوند یا به حاشیه رانده می‌شوند. نتیجه؟ نوعی سردرگمی هویتی که مهاجر را بین گذشته و آینده معلق نگه می‌دارد. او به امید ساختن زندگی بهتر پا به این دیار گذاشته، اما تضادهای بسیاری به او خوشامد می گویند که می تواند سلامت روان او را به خطر بیندازند.


تنهایی در میان جمع؛ انزوایی مدرن برای ایرانیان خارج از کشور

یکی از چالش‌برانگیزترین حالات روانی ایرانیان مهاجر، احساس تنهایی است. حتی در شلوغ‌ترین شهرهای دنیا، وقتی زبان و فرهنگت آشنا نیست، انزوا خودنمایی می‌کند. ارتباطات سطحی جای دوستی‌های عمیق را می‌گیرد. در این حالت باید با دوست یابی و همراهی با افرادی که ارزش وقت گذراندن را دارند، خود را از خطر ابتلا به بیماری های روانی دور کنید.


شوک فرهنگی و عذاب وجدان سازگاری

در دل مهاجرت، دو چالش توأمان داریم: سازگاری با فرهنگ جدید و احساس خیانت به فرهنگ پیشین. پذیرش آداب و رسوم تازه، در عین حال که ضروری است، نوعی گناه ناخودآگاه به‌همراه دارد. گویی با هر بله‌ای که به فرهنگ جدید می‌گویی، به ریشه‌هایت نه می‌گویی.


دلتنگی و همان خاطراتی که زخم می‌شوند

خاطرات خانه، مادر، پدر، کوچه‌ها و طعم غذاهای آشنا، در غربت شکلی خنجری به خود می‌گیرند و چالش های روانی بعد مهاجرت را به وجود می آورند. دلتنگی تنها یک حس نیست، بلکه محرکی است برای اضطراب، خواب‌های آشفته و حتی افسردگی‌های مزمن. این احساسات می توانند بیماری های مزمن بسیاری را به وجود بیاورند که در جلسات روان درمانی با آن روبرو هستیم.


فشار موفق شدن بار روانی بسیاری به همراه دارد

مهاجر بودن یعنی همیشه در حال اثبات خود بودن. ترسی پنهان از شکست، مهاجر را وادار می‌کند به بیش‌کاری، رقابت افراطی و فراموش کردن نیازهای عاطفی خود. موفقیت دیگر انتخاب نیست، وظیفه‌ای حیاتی است.


گسست عاطفی از خانواده و سنت‌ها

دوری از والدین، اقوام و مراسم سنتی، به مرور زمان خلا عمیق ایجاد می‌کند. مهاجر گویی رشته‌ای را که او را به هویت تاریخی‌اش وصل می‌کرد، قیچی کرده است. تماس‌های تصویری هم جای خالی یک بغل مادرانه را پر نمی‌کند. مهاجران ایرانی افراد شجاعی هستند، اما دوری از ذات خانوادگی می تواند به آنها آسیب وارد کند.


تجربه تبعیض و بیگانگی

مواجهه با نگاه‌های قضاوت‌گر، شوخی‌های نژادپرستانه یا حتی قوانین ناعادلانه، روح مهاجر را زخمی می‌کند. او احساس می‌کند هرچقدر هم تلاش کند، باز هم یک «دیگری» باقی خواهد ماند. این بیگانگی می‌تواند پایه‌ای برای اضطراب اجتماعی و افسردگی باشد.


زبان؛ مرز ناپیدای احساسات

زبان فقط ابزار گفت‌وگو نیست، زبان حامل احساس، طنز، خشم و عشق است. وقتی نتوانی احساساتت را در قالب زبانی جدید بیان کنی، خودت را گم می‌کنی. این سردرگمی زبانی می‌تواند مهاجر را در لاک سکوت فرو ببرد. زبان فارسی شیرین و قابل درک است، به خصوص که مهاجر کودکی هم در ایران داشته باشد. این دوری برای همیشه در دل او باقی خواهد ماند و در نهایت پای او را به مشاوره با روانشناس فارسی زبان باز میکند!

بسیاری از مهاجران به روان‌درمانی نیاز دارند، اما یافتن روان‌شناسی که زبان، فرهنگ و دردهای مشترک را درک کند، آسان نیست. نبود این دسترسی، روند التیام را طولانی و پیچیده می‌کند.


گیر افتاده بین ماندن و برگشتن

مهاجر ایرانی مدام در دو راهی است: ماندن و تلاش برای ساختن آینده یا برگشتن به گذشته‌ای که دیگر مثل قبل نیست. این معلق‌ بودن، گاهی از خود مهاجرت دردناک‌تر است. این زمانی سخت تر می شود که بچه دار می شوند.


بازسازی روان یعنی ساختن تعادل جدید

پذیرش وضعیت، ایجاد ارتباطات حمایتی، شرکت در فعالیت‌های فرهنگی ایرانی و استفاده از مشاوره‌های تخصصی با روانشناس، می‌تواند مسیر بازسازی روان را هموار کند. لازم نیست مهاجر کامل باشد؛ کافی‌ست در مسیر رشد بماند. به همین خاطر روانشناسی پیشنهاد می کنم از حمایت های متخصصین روانشناس استفاده کنید تا زندگی در غربت را تحمل نکنید، بلکه از آن لذت ببرید.

پیوستن به گروه‌های اجتماعی، انجمن‌های ایرانی مقیم خارج و شرکت در رویدادهای فرهنگی می‌تواند حس تعلق را زنده کند. احساس بی‌ریشه بودن با یافتن دوستان و اهداف جدید، به مرور رنگ می‌بازد.


از بقا تا شکوفایی؛ مهاجرت به مثابه تحول درونی

مهاجرت می‌تواند نه‌ فقط آزمونی روانی، بلکه فرصتی برای تحول درونی باشد. زمانی که مهاجر به درک تازه‌ای از خود برسد، مهاجرت از رنج به شکوفایی تبدیل می‌شود.


بهترین تصمیم چیست؟

مهاجرت اصلا بد نیست! ما از چالش های روانی پیش روی ایرانیان مهاجر گفتیم، اما سفر کردن و ترک دیار کردن گاهی هزاران فایده برای ما و نسل های بعدی دارد. اما اگر به هر دلیل با چالش های روانی بعد از مهاجرت دست و پنجه نرم می کنی بهترین کار صحبت با مشاور روانشناسی ایرانی است تا موضوعات با دیدگاه یک هموطن مورد بحث قرار گیرد. مشاوره روان ما را در مسیر صحیح قرار می دهد.