سرویس دهنده های اینترنت (ISP) تا چه حد به اطلاعات شما دسترسی دارند؟
شرکت های سرویس دهنده اینترنت تا حد بسیار کمی وارد حریم خصوصی ما می شوند. حریم خصوصی همیشه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و در بن بستی که امروزه به وجود آمده، این امر بیش از پیش اهمیت دارد.
در عصری زندگی می کنیم که اطلاعات ارزشمند ترین دارایی محسوب می شود و در نهایت اطلاعات در مورد افراد بسیار مهم تلقی می شوند.
تام ویلر مدیر عامل کمیسیون ارتباطات فدرال امریکا، پاییز سال گذشته در مصاحبه خود اعلام کرد که همه افراد باید در مورد جمع آوری اطلاعات خود حق تصمیم گیری داشته باشند. و سازمان ما هم چنین حقی را دارد.
پیشتر، اسوایر، متخصص امنیت سایبری و حریم خصوصی به این نتیجه رسید که شرکت های ارایه دهنده خدمات اینترنتی دسترسی محدودی به داده های مشتری دارند. این دسترسی محدود بازتاب موقعیت اقتصادی در حال تضعیف آن هاست. اگر چه ISP ها در حال گرایش به سمت تبلیغات دیجیتال هستند، اما پلتفرم هایی مانند گوگل و فیسبوک دربردارنده اطلاعات بیشتری هستند و به تبع آن درآمد بیشتری کسب میکنند.
سازمان های مدافع حریم خصوصی کمیته ارتباطات را برای انجام وظیفه خود تشویق می کنند. و نظر همه این است که باید جلوگیری از جمع آوری اطلاعات مربوط به مشتریان و به اشتراک گذاشتن آنها توسط ISP ها بدون رضایت آن ها، سخت گیرانه اعمال شود.
در دهه 1990 مردم با کامپیوتر های رومیزی به اینترنت متصل می شدند و مودم های فقط اینترنت یک کامپیوتر را تامین می کردند. امروزه مردم در آن واحد از شش وسیله متصل به اینترنت استفاده می کنند و از طریق ISP ها مختلف به اینترنت دسترسی دارند. تقریبا نیمی از حجم اینترنت در گوشی ها و تبلت ها از طریق وای فای انتقال داده می شود، بنابراین هر یک از ISP ها زمان بسیار کمی از فعالیت های آنلاین کاربر را کنترل می کنند.
ISP ها میزبان برای سایت ها و نرم افزار های آنلاین هستند. سایت های اجتماعی مانند فیس بوک، گوگل پلاس، پینترست، توییتر و موتور جستجوگر گوگل، سایت های ارایه دهنده ایمیل مانند یاهو و جیمیل، نرم افزار های پیام رسان مانند فیس بوک، اسنپ چت، واتس اپ و ردیابی آنلاین که برای اهداف تبلیغاتی مورد استفاده قرار می گیرند. دریافت واقعی اطلاعات از ترکیب اطلاعات در بین سرویس ها و پلتفرم ها نشات میگیرد.
مدارک بیانگر این موضوع هستند که ISP ها اطلاعات کامل و جامعی در مورد فعالیت های اینترنتی مشترکان خود ندارند، اگرچه سایت ها و نرم افزار های آنلاین قادر به کسب اطلاعات در مورد کاربر هستند.